Μια διαφορετική πρόσκληση!

Πριν ένα μήνα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα. Ήταν μια αντρική φωνή που μου ζητούσε να μιλήσω με την κόρη του. 
" Θέλω να έρθετε στο σχολείο μας, στην τάξη μας, για μια φιλαναγνωστκή δράση από εσάς. Θέλω να σας γνωρίσουμε ".

" Να έρθω, αλλά ποιος σου μίλησε για μένα ; " ρώτησα.
" Ο δάσκαλος σας, είναι φίλος του μπαμπά μου".
" Ο Δάσκαλος μου, δηλ. ο Ανδρέας Καρακίτσιος" της είπα και πήρα τη θετική απάντηση της. 
Μέρες αργότερα σε άλλη συνομιλία με τον δικό της δάσκαλο συμφωνήσαμε να παραβρεθω στο σχολείο με την έναρξη του πρωινού μαθήματος.

Έτσι σήμερα πριν πάω στη δουλειά για το δικό μου/ μας μάθημα στη Σχολή, στη μια ώρα που είχα περιθώριο έφτασα στο Πανόραμα για την Φιλαναγνωστικη συνάντηση με το 2ο Δημ.Σχ.Πανοραματος.
Με περίμεναν δυο Δ' τάξεις, υπέροχο ακροατήριο και η συμμετοχή τους ζωντανή ως προς τη νεα εκπαιδευτική δράση που σχεδίασα και πρωτοπαρουσίασα:
" Όταν στο καράβι της γιορτής τρύπωσαν οι σουρρεαλιστές".
Ευχαριστώ για την πρόσκληση μικρή μου κυρία, ευχαριστώ όλη την ομάδα, τους συμμαθητές σου, που θελήσατε να με γνωρίσετε διαβάζοντας το βιβλίο "Ψηλά τα χέρια " από τις εκδ. Ψυχογιός και σήμερα που συνεχίσαμε με τον Φάρο μου από τις εκδ. Καλειδοσκόπιο.
Αγαπητέ συνάδελφε, κύριε Κώστα, είμαι ενθουσιασμένη από το έργο σου στην τάξη και την φιλοξενία σου, όσο για την πρόταση σου:
"Έλενα θέλω να μας ξανάρθεις, να σε γνωρίσουν και να δουλέψεις με όλο το σχολείο ", όπως σου είπα
" Αν είναι απόγευμα, γιατί όχι. Βλέπεις, Κώστα, οι περισσότεροι συγγραφείς, σε αυτή την χώρα εργαζόμαστε και δεν μπορούμε να λείπουμε από την εργασία μας και δεν λείπουμε απλά προσπαθούμε στο χρόνο μετά" .

Σας ευχαριστώ από καρδιάς!