Στον τοίχο "Η Θεσσαλονίκη χέρι χέρι με τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου", Karfitsa Θεσσαλονίκης, 30/4/2011

Η Θεσσαλονίκη χέρι χέρι με τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου.

Το Πάσχα ολοκληρώθηκε οι ψυχές όλων το παλέψανε και ζωντανές προχωράνε παρακάτω. Σε αυτό το δρόμο πολλές οι συναντήσεις μια από αυτές σε λίγες μέρες, την Πέμπτη 5/5 μέχρι και την Κυριακή, θα συμβεί στην καρδιά της πόλης μας, στις εγκαταστάσεις της Helexpo, και θα χτυπά σε ρυθμό βιβλίων και σε τόνους δημιουργικούς. Το πρόγραμμα έχει ανακοινωθεί ήδη από το ΕΚΕΒΙ στις σελίδες του. Είναι πλούσιο και ενδιαφέρον μένει να υποστηριχθεί από τους πολίτες τόσο της πόλης αλλά και όλης της Κεντρικής Μακεδονίας. Ο θεσμός υποστηρίζεται από το EΚΕΒΙ, το Υπουργείο Πολιτισμού αλλά και το Δήμο μας. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία κάθε διοργάνωση πολιτιστική είναι αναγκαία και τονώσει ψυχικά και πνευματικά το λαό. Έτσι όταν συμβαίνει μια εκδήλωση, όπως αυτή της Έκθεσης Βιβλίου, που συνομιλεί, παρουσιάζει, διαφωνεί αλλά και αναδεικνύει το κάθε βιβλίο,τότε πραγματικά μπορούμε να ελπίζουμε. Το βιβλίο είναι η ταυτότητα μιας χώρας, είναι ο πλούτος για τη γλώσσα, είναι το ταξίδι, η καλλιέργεια της κρίσης, της θέσης και άποψης . Οι πύλες της θα ανοίξουν νωρίς το πρωί της Πέμπτης 10:00π.μ με πολλά σχολεία να έχουν δηλώσει συμμετοχή στην παιδική γωνιά για να δουν από κοντά τους αγαπημένους τους συγγραφείς , να συζητήσουν, να δημιουργήσουν, να γράψουν ιστορίες ενώ παράλληλα συγγραφείς μας αλλά και ξένοι λογοτέχνες θα πλαισιώσουν ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις για ενήλικες. Τα εγκαίνια θα γίνουν 8:00 μ.μ της Πέμπτης στο περίπτερο 15 και θα ακολουθήσει κοκτέιλ και street party έξω από το Δημαρχείο. Το βιβλίο μας περιμένει ας το αγκαλιάσουμε και χέρι χέρι ας το ξεφυλλίσουμε για να το κάνουμε δικό μας.

Αρτζανίδου Έλενα

Διαβάστε ηλεκτρονικά την Karfitsa www.karfitsa.gr

Στον τοίχο,"Ο Αντρέας της Πάφου",Karfitsa Θεσσαλονίκης,15/4/2011

Ο Αντρέας της Πάφου.

-Κάθε φορά που διαβάζω ένα βιβλίο νιώθω ηρεμία, είπε η Αφροδίτη. -Εγώ,είπε η Χαρά,, αισθάνομαι χαρά. -Εμένα τα βιβλία τις περισσότερες φορές μου λύνουν τα προβλήματα , μου δήλωσε ο Αντρέας, στο Β΄Δημοτικό Σχολείο Γεροσκήπου Πάφου, κοιτώντας με στα μάτια ενώ το κορμί του τεντώθηκε.Τα ίδια και πολλά άλλα διατύπωσαν οι μαθητές που συνάντησα στα έντεκα σχολεία: Γεροσκήπου Κόνια, Πέγεια, Μεσόγη, Αναρίτα, Γιόλου. Οι χίλιοι τριακόσιοι μαθητές με υποδέχτηκαν στις σχολικές μονάδες τους εγκάρδια αλλά και με έντονη διάθεση να λύσουν κάποιες απορίες τους που αφορούσαν τα βιβλία μου αλλά και το παιδικό βιβλίο.Το ταξίδι υποστηρίχτηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός, το βιβλιοπωλείο Toys Pals στην Πάφο, του Σωτήρη Χριστοδούλου που το οργάνωσε άριστα. Στις πέντε μέρες είχα την ευκαιρία να επικοινωνήσω πρωτίστως με μαθητές, αλλά και να ανταλλάξω απόψεις με τους εκπαιδευτικούς για τη λογοτεχνία και τη θέση της στο εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα.Πιστεύω πως ο ρόλος του ΕΚΕΒΙ στην Ελλάδα βοήθησε πολύ. Βρισκόμαστε κάποια βήματα μπροστά , νομίζω κάτι ανάλογο παράλληλα με ένα πρόγραμμα φιλαναγνωσίας ενταγμένο στο αναλυτικό πρόγραμμα θα βοηθήσει το Κυπριακό σχολείο. Κρατώ στην καρδιά μου τη συνάντηση με τα παιδιά και τις κουβέντες που μου εμπιστευτήκανε, την αγωνία και τη συγκίνηση που ένιωσα τις δυο νύχτες με τους γονείς που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση φιλαναγνωσίας και της άλλης για τη βία ανάμεσα στα παιδιά που οργανώθηκε στο Πολυδύναμο Νηπιαγωγείο Γεροσκήπου, το κέφι και το ενδιαφέρον της ομάδας εκπαιδευτικών και της Λίας, που με περίμεναν στo Busy Kids στη Λεμεσό στο σεμινάριο φιλαναγνωσίας. Δεν ξεχνώ την επικοινωνία με τουςΔ/ντές; το βλέμμα της κ.Νίκης, την αγωνία της κ. Ειρήνης, το πάθος του κ. Μενέλαου, το κέφι του Μαρίνου, το πείσμα της Μαρίας, την δυναμικότητα της κ.Βούλας, την επιμονή και την ιστορία του κ. Κυριάκου από την Αμμόχωστο, την οργάνωση της Έφης. Το ταξίδι στην Πάφο ολοκληρώθηκε, οι σύντομες εμπειρίες γίνανε μέρος της ζωής μου και καταγράφηκαν στην ψυχή μου. Αρτζανίδου Έλενα. Από τη στήλη: Στον τοίχο www.Karfitsa.gr

Οι παρακάτω φωτογραφίες και οι ευχαριστίες δεν συμπεριλαμβάνονται στη στήλη της εφημερίδας.

Ευχαριστώ το Σωτήρη Χριστοδούλου, για την πρόσκληση και τη ζεστή φιλοξενία του και ιδιαίτερα τη σύζυγό του Χρυσούλα, που δε με άφησαν στιγμή μόνη χαρίζοντας μου μεσημεριανή συντροφιά με φαγητό στο όμορφο σπιτικό τους. Περισσότερο ευχαριστώ τα παιδιά τους, Γιώργο και Δημήτρη που με δέχτηκαν στην παρέα τους και την οικογένειά τους.

Στη Βέροια στο Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο -Νηπιαγωγείο Σαφαρίκα-Μπαρμαπρούση

Στη Βέροια στο Ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο -Νηπιαγωγείο.
Σαφαρίκα-Μπαρμαπρούση αμέσως μετά την πενθήμερη επίσκεψη μου στην Πάφο.
Μαθητές και δάσκαλοι καιρό τώρα προετοίμαζαν τη μέρα της συνάντησής μας διαβάζοντας κυρίως κάποια από τα βιβλία μου των εκδόσεων Ψυχογιός, με κυρίαρχο το "Δεν έφταιγα εγώ". Με υποδέχτηκαν με κέφι και με πολλές ερωτήσεις, υποθέσεις, απόψεις, όπως συμβαίνει άλλωστε στα περισσότερα σχολεία που για δεκαπέντε χρόνια επισκέπτομαι. Η προετοιμασία και η συστηματική τους ενασχόληση με το βιβλίο ήταν εμφανής.Εμψυχωτής και οπαδός του βιβλίου στις δράσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι ο διευθυντής του σχολείου κ.Τσιούμας ο Βαγγέλης, επιτυχημένος δάσκαλος και σχολικός σύμβουλος στο δημόσιο που σήμερα διευθύνει το συγκεκριμένο σχολείο που βρίσκεται έξω από τη Βέροια, κυριολεκτικά πνιγμένο στο πράσινο, στολισμένο από τις κερασιές και τις ροδακινιές. Οι νέοι εκπαιδευτικοί μαθαίνουν κοντά του και αποτελούν όλοι μαζί μια ισχυροί οικογένεια.
Σας ευχαριστώ για την όμορφη υποδοχή και την καταπληκτική μέρα που μου χαρίσατε.
Κρατώ μέσα μου τα πως, τα γιατί, τα πότε, τα αν και τα τι μας προτείνετε να κάνουμε σε όσους γράφουμε και πολλά άλλα που δεν τα καταγράφω γιατί έχω ανάγκη να τα φιλώ μέσα μου για να βρίσκω διάθεση και κουράγιο να συνεχίζω σε ότι κάνω.
Σας ευχαριστώ και καλή αντάμωση.

Στον τοίχο,"2 Απριλίου ημέρα παιδικού βιβλίου και ημέρα αυτισμού" Karfitsa Θεσσαλονίκης,2/4/2011

2 Απριλίου ημέρα παιδικού βιβλίου και ημέρα αυτισμού.

2 Απριλίου Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε η ΙΒΒΥ, Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.2 ΑπριλίουΠαγκόσμια Ημέρα Αυτισμού με σκοπό να μιλήσουμε περισσότερο αυτή τη μέρα για αυτά τα παιδιά και να προγραμματίσουμε την καθημερινή προσφορά μας.Για αυτή τη μέρα που σημαίνει πολλά και απαιτεί πολλά γράφτηκε αυτό το σύντομο παραμύθι. Μια φορά και έναν καιρό, γεννήθηκε ένα ένα ένα… Nα δεις, τι ήταν!Α! ναι- ένα τεράστιο, μεγάλο, χαρούμενο βιβλίο.Από την πρώτη του σελίδα οι λέξεις πλούσιες και ζωντανές αναβόσβηναν μπρος στα μάτια των αναγνωστών και τρύπωναν στην καρδιά τους, ζέσταιναν την ψυχή τους και μιλούσαν στο μυαλό με τις φωνές τους,«Σ’αγαπώ, εσένα, εμένα, ζωή». Και όσο προχωρούσαν οι σελίδες οι λέξεις περίσσευαν, αλλά και οι εικόνες δεν πήγαιναν παραπίσω. Χρώματα, ήρωες, σύννεφα και δράκοι σημάδευαν και χτυπούσαν με το βέλος τους την καρδιά του αναγνώστη και του ομόρφαιναν τη μέρα, του άλλαζαν τη διάθεση και του προσφέρανε το κέφι για ταξίδι σε άγνωστους τόπους.Από εκείνη τη μέρα παιδιά, γονείς, δάσκαλοι, συγγραφείς και εικονογράφοι, ενθουσιασμένοι όλο και περισσότερο το πλησίαζαν, το αγκάλιαζαν, μέχρι που αποφάσισαν και το προσκάλεσαν να ζήσει μόνιμα κοντά τους στο δικό τους σπιτικό.

-Καλώς μας ήρθες φίλε, του φώναξαν όλοι μαζί από την πρώτη μέρα. -Καλώς σας βρίσκω, αλλά εγώ ήμουν πάντα εδώ κοντά σας…,τους απάντησε και έτρεξε στην αγκαλιά τους.

Υ.Γ Σήμερα όσο ποτέ η λογοτεχνία είναι απαραίτητη για τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας που όμως δεν πρέπει να αγνοεί το κάθε παιδί με την όποια ιδιαιτερότητά του. Αρτζανίδου Έλενα