Στις 11 και 12 Μαρτίου επισκέφτηκα το 7ο Δημοτικό σχολείο, στην πόλη της Ρόδου. Από τα πιο παλιά σχολεία της πόλης που κρατά την φήμη του καλύτερου σχολείου στην πόλη και δίκαια, ενώ το κτίριο, αν θυμάμαι, είναι από το 1911.Μικρό σχολείο αλλά πολύ προσεγμένο. Υπεύθυνος για την τάξη, τη σωστή λειτουργία και την ομορφιά του σχολείου ο Δ/ντής κ.Μιχαηλίδης από δίπλα υποστηρικτές αυτής της καθημερινής προσπάθειας οι εκπαιδευτικοί Από τη συνεργασία μας αυτές τις δυο μέρες εισέπραξα
από κάθε ηλικία και κάτι διαφορετικό.
Από την Α΄τάξη πήρα τη ζωντάνια και τη διάθεση των μικρών παιδιών να μάθουν για τα βιβλία, η Β΄τάξη με οδήγησε στη διάθεση της να μάθει τον τρόπο που μια εικόνα μπορεί να προκαλέσει την αρχή μιας ιστορίας και στην Γ΄τάξη
τα ερωτήματα τους ουσιαστικά και επίμονα για το
πως εμφανίζεται το ερέθισμα ώστε να μπορέσει ο συγγρα
φέας να γράψει.Στις μεγάλες τάξεις, Δ΄και Ε',ο λόγος των παιδιών και οι προβληματισμοί τους ήταν πιο σύνθετοι και
πιεσ
τικός για να πάρει μια απάντηση. Όμως αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα και με έκανε για μια ακόμη φορά να ελπίζω πως το αύριο σίγουρα θα είναι καλύτερο, ήταν τα λόγια και τα όνειρα των παιδιών της Στ΄τάξης που και διαβάζουν βιβλία που βρίσκουν πως τους ταιριάζουν και θέλουν να πετύχουν στόχους που καμιά φορά εμείς οι μεγάλοι δεν πιστεύουμε πως αυτή η ηλικία μπορεί να σκέφτεται.Η προσπάθεια του σχολείου, μαζί με την υποστήριξη του Συλλόγου γονέων,υπέροχοι όλοι τους με αγάπη για το βιβλίο και ότι άλλο θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά τους για να βρουν το δρόμο τους στη συνέχεια, είχε επιτυχία.
Ευχαριστώ όλους τους εκπαιδευτικούς που εργάσθηκαν με αφορμή τα βιβλία μου και τα προσέγγισαν ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Ευχαριστώ και το ΕΚΕΒΙ για την υποστήριξή του και σε αυτό το ταξίδι και την άψογη οργάνωσή του.
Υ.Γ.Σήμερα ύστερα από το τέλος αυτής της επίσκεψης αισθάνομαι πιο δυνατή και αισιόδοξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου