Karfitsa 31/12/2010
Στον τοίχο
Μυστικά.
-Πιο σιγά θα μας ακούσουν τα παιδιά και δεν πρέπει. Δε θα καταλάβουν είναι μικρά και θα πληγωθούν. Μόνιμες ψιθυριστές συζητήσεις γονιών και ενηλίκων με αφορμή την οικονομική κατάσταση της χώρας που πλήττει το κάθε νοικοκυριό. Νοικοκυριά στο κόκκινο από δάνεια, ανοίγματα που μέχρι χθες δεν αποτελούσαν πληγή, έμοιαζαν να είναι όλα ελεγχόμενα. Έμοιαζαν, όμως δεν ήταν. Τελικά το πλοίο που περήφανο, φαινομενικά, αρμένιζε τσακίστηκε από ανικανότητα του καπετάνιου, πάνω σε ένα γιγάντιο παγόβουνο. Το σκαρί βυθίζεται, τα νερά έχουν εισχωρήσει και παγώνουν σε ρυθμούς ταχύτατους κάθε ζωντανό οργανισμό που δυστυχώς δεν έχει άμυνες και νοσεί. Τα χρήματα δεν αρκούν. Περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ατέλειωτες ουρές στα Ταμεία για τη θεώρηση μιας συνταγής και λόγος στα παιδιά- πιο σιγά δεν θα καταλάβουν θα στεναχωρηθούν τα χρήματα δε φτάνουν, όσα ακόμη μπαίνουν στο σπίτι, για ένα μικρό δώρο. Δράσεις, όπως μπαλέτο, ζωγραφική, πληροφορική, Αγγλικά, Γερμανικά ή διακόπτονται ή μειώνονται σε μια που είναι τελείως απαραίτητη. Τα χρήματα δε φτάνουν. Ας μην το πούμε ακόμη στα παιδιά. Θα πάρουμε παπούτσια, όπως τότε στη δεκαετία του 1970, Πρωτοχρονιά και Πάσχα από το μικρομάγαζο με ότι πιο απλό και φτηνό προσφέρει. Τα χρήματα παγώνουν. Το στόμα κλειστό που κρατά φυλαγμένο το μυστικό. «Απόλυση. Πρόκειται να με απολύσουν ή πρέπει να υπογράψω μια σύμβαση ωρομίσθιου δίχως δικαιώματα και δίχως αύριο». Ψίθυροι στο σπίτι. «Δε θα καταλάβουν τα παιδιά. Τελευταία μας κοιτούν αλλιώς, δε ζητούν μόνο μένουν σιωπηλά». Μυστικό καρφωμένο στον τοίχο. «Να μην το μάθουν τα παιδιά έτσι και αλλιώς δε θα καταλάβουν και ίσως το πράγμα, αυτή τη νέα χρονιά να αλλάξει και τότε τα παιδιά να παραμείνουν χαρούμενα και να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Ένα μυστικό κολλημένο στον παιδικό τοίχο. «Πως τα κάνατε έτσι! Εμείς τι φταίμε!».
Αρτζανίδου Έλενα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου