Η πείνα της ψυχής. Καθημερινά μας περιμένει μια έκπληξη καθώς περπατάμε είτε σε κεντρικό δρόμο της πόλης είτε σε κάποιο στενό της. Το όνομα της έκπληξης, «Κλείσαμε». Η έκπληξη φυσικά δεν είναι πλέον στο ότι κλείσανε, βλέπετε το πρώτο σοκ προηγήθηκε και ο πολίτης εξοικειώθηκε δυστυχώς με το φαινόμενο, αλλά στο τι και αν θα ανοίξει. Η πιο συχνή περίπτωση είναι σούπερ μάρκετ με μικρό προσωπικό που πρέπει να αντεπεξέλθει στις πολλές απαιτήσεις της επιχείρησης με μισθό ξεφτίλας. Βλέπετε, σκέφτεται ο επιχειρηματίας πως μέσα σε αυτή τη λαίλαπα το τελευταίο πράγμα που θα κοπεί είναι η προμήθεια ειδών πρώτης ανάγκης και αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο θα σημάνει το τέλος της όποιας οικονομίας μας έχει απομείνει. Έτσι με αυτό το γεγονός ας προετοιμαστούμε να αντικρίζουμε αντί για μια βιτρίνα ρούχων μια αλυσίδα τροφίμων, παρακάτω αντί για ένα βιβλιοπωλείο μια άλλη αλυσίδα, ποιο πέρα αντί για μια μουσική σκηνή το ίδιο.Και τι θα γίνει! Θα ξεγελάμε με την όποια λιγοστή τροφή που θα μπορούμε να αγοράσουμε μόνο το σώμα μας! Η αισθητική απόλαυση που κατά κύριο λόγο προσφέρει το βιβλίο, το σινεμά, το θέατρο, το τραγούδι θα νεκρωθούν; Σε δύσκολες περιόδους προτεραιότητα είτε την κεντρικής εξουσία είτε της τοπικής διοίκησης πρέπει να είναι η διαρκής φροντίδα της ψυχής. Αλίμονο αν αποκλείσουμε τα παιδιά μας από το βιβλίο λόγω οικονομικής ανέχειας, δεν ψυχαγωγηθούμε μεγάλοι και μικροί. Ο πολίτης κάθε ηλικίας έχει αυτή τη στιγμή μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να μη χάσει την αισιοδοξία του, την ελπίδα και το κέφι του και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την υποστήριξη της κάθε τέχνης. Προσοχή στη σαβούρα.Ναι πρέπει να μας απασχολήσει η πείνα τόσο του σώματος, αλλά σε βάθος χρόνου αλίμονο αν γιγαντωθεί η πείνα του πνεύματος.
Αρτζανίδου Έλενα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου