Συγχωνεύσεις.
Ζούμε στην εποχή των ραγδαίων αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Μέσα σε αυτό το τοπίο μεγάλες αλλαγές συμβαίνουν και στην Παιδεία, σημειωτέο έχει έναν από τους χαμηλότερους προϋπολογισμούς. Μια από αυτές τις αλλαγές που επιχειρείται και καιρό συζητείται τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας, ενώ τελευταία συμβαίνει και με όλους του εμπλεκόμενους φορείς, είναι οι συγχωνεύσεις σχολείων. Θεωρώ, τουλάχιστον στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση που τη γνωρίζω πολλά χρόνια εκ των έσω, πως η πρόταση είναι θετική μιας και μικρές σχολικές μονάδες δεν μπορούν να είναι κοινωνοί όλων όσων συμβαίνουν στο νέο σχολείο, ωστόσο πρέπει μέσα από το διάλογο να διασφαλίσουμε μερικά ζητήματα που με παιδαγωγικά πάντα κριτήρια θα προσεγγίσουν την οποιαδήποτε πρόταση συγχώνευσης. Σχολεία μονοθέσια ή διθέσια που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές ή σε νησιά σωστά παραμένουν ως έχουν μιας και η μετακίνηση δεν μπορεί να γίνει, άρα πρέπει πρώτα αυτά να επανδρωθούν, με ότι θα έχουν ή έχουν σήμερα τα νέα σχολεία, αυτό τουλάχιστον προτείνει και το Υπουργείο και μένει να το δούμε. Από την άλλη σχολικές μονάδες πολύ μικρές και ενώ σε απόσταση δέκα λεπτών ή τέταρτου υπάρχει άλλο συγκρότημα που πληρή τις προϋποθέσεις αντιδρά, ενώ αντιλαμβάνονται πως είναι ωφέλιμο για τα παιδιά. Εδώ φωτογραφίζονται πολιτικά και τοπικά μικροσυμφέροντα. Όσο για τις συγχωνεύσεις σχολείων πόλεων προτείνονται 12/θέσια και 6/θεσια, με 25 μαθητές ανά τάξη, ελπίζουμε πως το Υπδβμ μελετά σοβαρά την κάθε περίπτωση χωριστά μιας και άλλο οι μαθητές να μιλούν την ίδια γλώσσα και άλλο το αντίθετο, ή άλλο εικοσιπέντε μαθητές χωρίς κάποιες δυσκολίες και άλλο όταν υπάρχουν μαθητές με ιδιαιτερότητες ή δυσκολίες δίχως επιπλέον υποστήριξη π.χ παιδιά με μαθησιακά προβλήματα... Προσωπικά πιστεύω πως ο παραπάνω αριθμός είναι μεγάλος, δεν πρέπει κανείς να ξεχνά πως η δυναμική της τάξης, οι ανάγκες των παιδιών είναι ποικίλες και κάθε φορά ο παιδαγωγός καλείται μέσα σε αυτό το πλαίσιο να λειτουργήσει και να βρει λύσεις. Η τάξη δεν είναι απλά μια αριθμητική πράξη. Έτσι δίχως κορώνες, καταστροφολογία και γκρίνια, αλλά με εντιμότητα από όλες τις πλευρές οι συγχωνεύσεις πρέπει να γίνουν και είναι επιθυμητές. Αρτζανίδου Έλενα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου