“Μέχρι το άπειρο και ακόμα παραπέρα”, Άννα Κοντολέων, εκδ. Πατάκη
Γράφει η Έλενα Αρτζανίδου / συγγραφέας – εκπαιδευτικός
…Περιφέρομαι σ’ αυτό το μικρό σπιτάκι που βαφτίστηκε σπίτι μας και παρατηρώ.
Τρία δωμάτια όλα κι όλα κι ένα μπάνιο. Το ένα δωμάτιο κουζίνα-τραπεζαρία-καθιστικό-γραφείο.Το δεύτερο, υπνοδωμάτιο των γονιών μου. Το τρίτο, δικό μου. Παρατηρώ τους τοίχους-φρεσκοβαμμένοι στο μονότονο χρώμα της ώχρας. Δε μ’αρέσει καθόλου αυτό το χρώμα. Ορθή επανάληψη. Μου προκαλεί θλίψη αυτό το χρώμα, γιατί εγώ προτιμώ τα έντονα. Κόκκινο, μπλε, πράσινο, πορτοκαλί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου