Στο ιστορικό Βιβλιοπωλείο "Σωκράτης" στη Θεσσαλονίκη, η Μαλένα γιόρτασε!

19 Δεκεμβρίου, και στο γωνιακό βιβλιοπωλείο "Σωκράτης", στη Λεωφόρο Στρατού στη Θεσσαλονίκη, με υποδέχονται οι δυο υπέροχοι οικοδεσπότες, ο Παναγιώτης και ο Δημήτρης. Τα δυο αδέρφια κρατούν αυτό το παλιό βιβλιοπωλείο και την ιστορία των σαράντα χρόνων του στα χέρια τους με επιτυχία. Από τον πατέρα στους γιους, ο χώρος συνεχίζει να υπηρετεί το βιβλίο να επικοινωνεί με τους αναγνώστες του και να κρατά αυτή τη σχέση που είναι αμφίδρομη. Οι δυο τους από τον τρόπο που μιλούν για το βιβλίο, από τον τρόπο που εξυπηρετούν τον κάθε έναν που τους επισκέπτεται με κάνει να πιστεύω πως και οι δυο έχουν μεγαλώσει μέσα σε αυτόν τον όμορφο χώρο και ανάμεσα στους εκατοντάδες τίτλους βιβλίων.
Η επαφή μας δεν είναι τωρινή συναντηθήκαμε από τα πέρσι και η αλληλοεκτίμηση προκάλεσε αυτή τη γιορτή. Η παρουσία του κόσμου έγινε με αφορμή το καινούργιο βιβλίο μου,
"Τα γυαλάκια της Μαλένας", στόχος μας ήταν να γνωριστούμε μικροί και μεγάλοι και να ανταλλάξουμε σκέψεις. Η παρουσία ήταν ανέλπιστα μεγάλη μιας και ο χώρος είναι μικρός και ο κόσμος δε συνηθίζει στη χώρα μας να έρχεται απλά για να γνωρίσει το συγγραφέα και να συνομιλήσει μαζί του. Έφυγα ύστερα από τέσσερις ώρες εντυπωσιασμένη και συγκινημένη από την επαφή μαζί τους και ιδιαίτερα χαρούμενη μιας και το γεγονός συνέβαινε σε μια γειτονιά που ζω και κινούμαι καθημερινά.
Σας ευχαριστώ φίλοι μου όλους για την ανταπόκριση σας.
Παναγιώτη και Δημήτρη συνεχίστε να εργάζεστε με αυτήν την αγάπη που έχετε για το βιβλίο, σας ευχαριστώ από καρδιάς.
Καλά Χριστούγεννα και η νέα χρονιά να χαρίζει σε όλους υγεία και ελπίδα για να συνεχίζουμε.
Υ.Γ :Μαζί με την τρίτη γενιά, (τις κόρες του Δημήτρη), Νεφέλη και Κοραλία, μπροστά στο αγαπημένο τους βιβλιοπωλείο.

Μεγάλωσα με ένα βιβλίο-Μεγάλωσα με ένα τραγούδι.

Μεγαλώσαμε και τι έχουμε να θυμηθούμε από τα παιδικά μας χρόνια!
Την αγκαλιά της μάνας, το φιλί του πατέρα, τα χάδια των παππούδων και τις ιστορίες τους παρέα με τα νανουρίσματα και τα τραγούδια τους.
Μεγάλωσα και θυμάμαι ακόμη το πρώτο παραμύθι της μάνας μου για τη Σταχτοπούτα. Τα παραμύθια της γιαγιάς από τον Πόντο και τα τραγούδια της για την πατρίδα.
Μεγάλωσα με τον Ιούλιο Βερν, τον λατρεμένο μου Άντερσεν. Ονειρεύτηκα με τα λαϊκά παραμύθια, περισσότερο με το Σιμιγδαλένιο και το άλλο με την Πούλια και τον Αυγερινό.
Μεγάλωσα με τον Καραγάτση, τον Παπαδιαμάντη, το Βενέζη,το Ντοστογιέφσκι,τον Τόμας Μαν, το Μαρκές, τον Έρμαν Έσσε. τον Όρσον Ουέλς, τον Ν.Μαφχούζ, τη Βαμβουνάκη, τη Γαλανάκη, την Κίρα Σίνου, το Μάνο Κοντολέων και πόσους άλλους.
Mεγάλωσα με το Μίκη Θεοδωράκη και το Γιάννη Ρίτσο.
Μεγάλωσα με τους στίχους της Νικολακοπούλου, του Λευτ.Παπαδόπουλου.
Μεγάλωσα με τη φωνή της Χάρις Αλεξίου αλλά και τους υπέροχους στίχους της.
Μεγάλωσα και ξέρω πολύ καλά πως μαζί με τους αγαπημένους μου που θέλω να είναι πάντα κοντά μου, θέλω απαραίτητα, όπως είμαι βέβαιοι και χιλιάδες άλλοι σαν εμένα, και ένα ακόμη βιβλίο ένα ακόμη τραγούδι καινούργιο ή παλιό.
Μεγαλώσαμε με αυτά και σίγουρα πολλά κερδίσαμε για αυτό αυτές τις μέρες που ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε τη γέννηση και τη χαρά, μπορούμε να προσθέσουμε στη ζωή μας ένα μικρό δώρο, για μας ή τους άλλους, αλλά πολύ μεγάλο για την ψυχή και το μυαλό ένα βιβλίο ακόμα και ένα cd για να μεγαλώσουμε ακόμα καλύτερα και να ταξιδέψουμε δίχως να απολογηθούμε σε κανέναν.
Καλές γιορτές και Χρόνια πολλά!

Στο σπίτι του Σοφούλη με οικοδέσποινες την Φωτεινή και την Ελένη.

Σαββάτο 12 Νοεμβρίου, στη Λάρισα, με περίμεναν στο βιβλιοπωλείο "Στο σπίτι του Σοφούλη", η Φωτεινή μαζί με την κόρη της Ελένη,για να παρουσιάσω το καινούργιο μου βιβλίο, "Φίλοι σε ξένο τόπο"εκδ.Διάπλαση.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο όμορφη γωνιά είναι το Σπίτι του Σοφούλη. Μικρός αλλά γεμάτος από παιδικούς τίτλους , και όχι μόνο, τοποθετημένους με αρμονία και πλαισιωμένους από χρώματα, στολίδια και φωτογραφίες από τους καλεσμένους τους.

Κάθε φορά, που με καλούν αδημονώ να φτάσω, έτσι και αυτή τη βροχερή και παγερή μέρα μόλις έφτασα η ζεστασιά τους μαζί με το χαμόγελό τους μου έδιωξε κάθε άλλη σκέψη. Στην ώρα τους οι καλέσμένοι, περισσότερα παιδιά και γονείς που παρέμειναν κοντά μας μέχρι τέλους. Η παρουσία όλων των παιδιών ήταν εκπληκτική και η συμμετοχή τους φανταστική. Πέρασα δυο ώρες δίχως στιγμή να νιώσω άβολα, αντίθετα το ενδιαφέρον τους για το βιβλίο και τους δυο ήρωες μου, ¨τον Λάντι και τον Γκέντι" όσο περνούσε η ώρα μεγάλωνε. Η βραδιά τελείωσε αφήνοντας μου ωραίες αναμνήσεις από τους μικρούς φίλους - αναγνώστες που όπως γνωρίζω είναι φανατικοί επισκέπτες του βιβλιοπωλείου και όλων των εκδηλώσεων που συχνά προκαλεί η Φωτεινή Καλούδη, μιας και η ίδια είναι λάτρης του βιβλίου αλλά και των θεατρικών δρώμενων που προκαλεί με την ομάδα που συνεργάζεται.

Φωτεινή μου και Ελενάκι μου με τα όμορφα μάτια σου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την οργάνωση της πρωτοπαρουσίασης του βιβλίου μου. Επίσης πρέπει να ομολογήσω πως η συνέχιση της βραδιάς μας με τις φίλες σας Κωνσταντίνα και την μικρή Ιωάννα, στο Art Code, ήταν απολαυστική και ωραία επιλογή.

Σας ευχαριστώ, όπως και η Μαλένα και σας ζητά συγνώμη που τρύπωσε στο τέλος της εκδήλωσης αναστατώνοντας τους δυο φίλους από το "Φίλοι σε ξένο τόπο".

Καλές γιορτές και σύντομα θα ξανανταμώσουμε.

Με το ΕΚΕΒΙ στην Άνδρο.

2 Νοεμβρίου έχω φτάσει στη Ραφήνα με ασταμάτητη βροχή και τους αέρηδες να κρατούν τα πλοία δεμένα, όμως αργά το βράδυ τελικά το απαγορευτικό δεν ισχύει και έτσι επιβιβάζομαι στο πλοίο με μόνο προορισμό την Άνδρο. Αργά δένουμε στο λιμάνι και εκεί με περιμένει η κ. Χατζόγλου Δέσποινα, Δ/τρια του Δημοτικού χώρας Άνδρου, με τον σύζυγό της κ.Αλέκο. Το χαμόγελό και η ζεστασιά τους για το υπόλοιπο της νύχτας απομακρύνουν κάθε κούραση και αγωνία για αυτό το ταξίδι.
Το ταξίδι του βιβλίου από εκείνη τη στιγμή και για δυο μέρες
ξεκινά με την υποστήριξή του ΕΚΕΒΙ.

3 Νοεμβρίου, βρίσκομαι από νωρίς στο σχολείο, που από μήνες

τώρα με την επιμονή και την αγάπη της για τη λογοτεχνία η κ. Χατζόγλου, με περιμένει μαζί με τα 120 παιδιά που έχουν διαβάσει, διασκευάσει και δημιουργήσει ακόμα και μικρά ποιήματα, με αφορμή τα βιβλία μου.

Οι δάσκαλοι από τη στιγμή της γνωριμίας μας με κερδίζουν μιας και αντιλαμβάνομαι πως υποστήριξαν την ιδέα της κ. Χατζόγλου και εργάσθηκαν μαζί με τους μαθητές τους.

Την πρώτη αυτή μέρα, ήρθα σε επαφή με την Α΄και τη Β΄τάξη. Τα παιδιά συμμετείχαν στη δράση της ηρωίδας που επέλεξαν να διαβάσουν "της Μαλένας με τα κίτρινα γυαλάκια". Για δυο ώρες μέσα από υπόδηση ρόλου και με την ηρωίδα προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε μεθοδολογικά διαφορετικά το βιβλίο και από ότι έδειξαν οι μικροί μαθητές το χάρηκαν αλλά και πρότειναν τρόπους αποδοχής του άλλου, του διαφορετικού Η Μαλένα, λοιπόν μαζί τους απέκτησε ζωή και φωνή, τέλος έγραψαν πάνω της μηνύματα, "αγάπης, ειρήνης, ζωής και χαράς" και ζήτησαν να τα μεταφέρω σε όποια σχολεία εν καιρώ θα επισκεφτώ. Ο ενθουσιασμός των παιδιών αλλά και ο διάλογος που προηγήθηκε ήταν εκπληκτικός και αυτό απέδειξε πως οι δάσκαλοί τους εργάσθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση με επιτυχία και μάλιστα καθ όλη την γιορτή του βιβλίου ήταν μαζί συμμετέχοντας και οι ίδιοι στη δράση.
Και η πρώτη μέρα έκλεισε, με την Δ΄τάξη να θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου με ερωτήματα που είχε ετοιμάσει τόσο για τα τρία βιβλία που είχε διαβάσει, "Το ταξίδι των κύκνων, Στο μισό του ουρανού και τα Κόκκινα αθλητικά παπούτσια" όσο και για ποιο γενικές ερωτήσεις που αφορούσαν τη λογοτεχνία. Ώριμο κοινό που μου έδειξε πως αγωνιά για προβλήματα του πλανήτη, ενώ ενδιαφέρεται και το απασχολούν οι ανθρώπινες σχέσεις όπως αυτές παρουσιάζονται μέσα από τα βιβλία. Η συζήτησή μας τελείωσε με μια συνήθη ερώτηση μου:" Πόσοι από εσάς γράφετε ιστορίες ποιήματα και δεν το ξέρει ακόμα κανένας".

Η απάντηση έδειξε όπως πάντα, πως είναι αρκετοί και μάλιστα αποκαλύφτηκαν για πρώτη φορά μπροστά στους συμμαθητές τους. Και εδώ οι εκπαιδευτικοί στο χρόνο που είχαν κατάφεραν να δουλέψουν με τα βιβλία που επέλεξαν από μόνα τους τα παιδιά για να έχουν αυτή την εξαιρετική παρουσία.

4Νοεμβρίου, και η Γ΄τάξη κρατώντας στα χέρια "Τα γυαλάκια της Μαλένας"

και "Δεν έφταιγα εγώ" μπήκαν δυναμικά με ερωτήσεις και απορίες και στη συνέχεια μέσα από διαδραστικό παιχνίδι ζωντάνεψαν τη Μαλένα αφού πρώτα κατασκεύασαν την χάρτινη κούκλα. Η τάξη αυτή με την ζωντάνια της αλλά και με την αγάπη που μίλησε για ότι διάβασε με συγκίνησε, μαζί και οι δάσκαλοί τους που και σε αυτή την περίπτωση ήταν υποστηρικτές αυτής της εκδήλωσης αλλά και της προηγούμενης δουλειάς με τα παιδιά.

Η μέρα αλλά και η παρουσία μου στο σχολείο της Χώρας Άνδρου, τελείωσε με την Ε΄και την Στ΄τάξη, μόνο που ήταν πέραν όσων περίμενα. Η Στ΄τάξη λοιπόν με αιφνιδίασε με μια συνέντευξη που πήρε μπροστά σε όλους. Τα ερωτήματα είχαν ετοιμαστεί από τα παιδιά με την υποστήριξή της δασκάλας τους. Αμέσως μετά το κλείσιμο της συνέντευξης ακολούθησαν ερωτήματα ουσιαστικά που μας κρατούσαν όλους παρ όλη την κούραση της ώρας. Και ενώ πίστευα πως έτσι θα κλείσει αυτή η όμορφη γιορτή της λογοτεχνίας, η Ε΄τάξη είχε άλλη άποψη μαζί με τον δάσκαλό τους. Τρία βιβλία μου"Φιλαρέτη και Πάτης, Η πόλη του βασιλιά, Ένα ζευγάρι κόκκινα αθλητικά παπούτσια", παρουσιάστηκαν από ολιγομελή ομάδα σε κάθε βιβλίο, με ελεύθερη συναρπαστική διασκευή, ενώ στο κλείσιμο το θεατρικό δρώμενο ολοκληρωνόταν με ένα ποίημα που αφορούσε το βιβλίο.

Κατασυγκινημένη, ευτυχισμένη, χαρούμενη και αισιόδοξη αποχαιρέτησα την κ. Χατζόγλου που τελικά η ιδέα της να με προσκαλέσει για να υποστηρίξει το βιβλίο μέσα στο σχολείο πέτυχε, αφού όλα τα παιδιά στο χρόνο που είχαν διάβασαν,ταξίδεψαν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου που τα ίδια επέλεξαν, έδρασαν αλλά και γέννησαν δικά τους κείμενα και φυσικά ήρθαν σε επαφή με το βιβλίο.
Όμως σίγουρα η δική της αγάπη και πίστη για τη λογοτεχνία δεν θα είχε αυτό το αποτέλεσμα αν οι εκπαιδευτικοί, που μάλιστα είναι οι περισσότεροι νεοδιόριστοι δεν την υποστήριζαν, έτσι τους ευχαριστώ όλους "Νίκο, Αλεξάνδρα, Άννα, Νικήτα,Ηλέκτρα, Αλίκη, Μαρία, Κάιτη, Ιουλία,Γιώργο,Βάσω,Βάσια ".

Κλείνοντας δεν μπορώ να μην θυμηθώ το πάθος και την αγάπη στα λόγια της υποδιευθύντριας, Λαμπριάδου Μαρίας, για τη λογοτεχνία.

Επίσης δεν θα ξεχάσω ότι μου εμπιστεύτηκε η Ιουλία Πέττα.
" Ένας μαθητής μου, στην Στ΄τάξη δεν είχε μέχρι σήμερα ανοίξει λογοτεχνικό βιβλίο, τον πρόσεχα πως σας άκουγε και σας παρατηρούσε ενώ παράλληλα θυμόμουνα τα λόγια της μητέρας του που μου είχε εμπιστευτεί το πρωί: Πρώτη φορά τον είδα να αγοράζει και να διαβάζει ένα βιβλίο και να μου αποκαλύπτει πως, τελικά δεν είναι και άσκημο να διαβάζεις.

Ιουλία, αυτό είναι που μας βγάζεις από το χώρο μας, όσους γράφουμε και μας οδηγεί να έρθουμε σε επαφή με τα παιδιά για να δείξουμε το δρόμο σε αυτόν τον έναν που μέχρι σήμερα δεν έτυχε να γνωριστεί με το βιβλίο.

Τέλος κρατώ την υπέροχη δουλειά του Τινιακού Γιώργου, που μαζί με τα παιδιά της Ε΄προσέγγισαν μεθοδολογικά τα βιβλία μέσα από το Θεατρικό δρώμενο αφού κατάφερε να τους εμψυχώσει και να τους δώσει το χώρο και το χρόνο να διασκευάσουν κομμάτια των βιβλίων αλλά και να γεννήσουν στίχους.

Μπράβο παιδιά!

Δεν θα μπορούσα όμως να κλείσω αυτό το κείμενο αν δεν αναφερόμουν και σε μια παρουσία έκπληξη, αυτής της δεύτερης μέρας, που από νωρίς το πρωί μέχρι τέλους ήταν κοντά μας η Σχολική Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκ/σης, Ειρήνης Βλαστάρη. Η συμμετοχή της δεν ήταν τυπική αλλά ουσιαστική. Από τις συζητήσεις μας τόσο της προηγούμενης νύχτας αλλά και της συγκεκριμένης μέρα αντιλήφθηκα πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που πραγματικά υποστηρίζει τη λογοτεχνία και δουλεύει μέσα από αυτή τόσο με τους εκπαιδευτικούς αλλά και με τα παιδιά αφού είδα πως μαζί τους έχει δημιουργήσει μια ομάδα θεατρικής δράσης που δημιουργεί

Αφήνοντας την Άνδρο θέλω να ευχαριστήσω το ΕΚΕΒΙ πραγματικά για την υποστήριξή του, το ταξίδι αυτό δεν θα ήταν εφικτό εάν δεν υπήρχε το πρόγραμμα συγγραφείς στα σχολεία.

Επίσης ευχαριστώ τις εκδόσεις Ψυχογιός, για το υλικό που έστειλαν στο σχολείο για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το διαδραστικό παιχνίδι με εξήντα παιδιά.

Τέλος την Δ/τρια και φίλη πλέον Δέσποινα Χατζόγλου, για την πρόσκληση, οργάνωση, υποδοχή και φιλοξενία της.

Όμως όλες αυτές οι καταπληκτικές στιγμές συνοδεύονται και από μια σκιά. Αφορούν το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου, αυτού του ιστορικού, πανέμορφου, νησιού που είναι σε κακή κατάσταση και δεν τιμά τον τόπο και τα παιδιά του. Εύχομαι σε μερικά χρόνια να καταφέρει να κατασκευαστεί νέο κτίριο που τους αξίζει. Δυστυχώς δε φτάνει μόνο να έχουμε άριστο εκπαιδευτικό προσωπικό ( Που εδώ υπάρχει), πρέπει να υπάρχει και χώρος κατάλληλος, αρμονικός για να διαπαιδαγωγούνται σωστά οι παιδικές ψυχές που τον μοιράζονται.

Με αγάπη και φιλία,

Έλενα Αρτζανίδου

Τα γυαλάκια της Μαλένας αφορμή για να ξαναβρεθούμε

1.Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009,2ο Νηπιαγωγείο Θέρμης.
Και λίγο πριν σας χάσω φίλοι μου το νέο μου βιβλίο "Τα γυαλάκια της Μαλένας"εκδ.Ψυχογιός,τυπώθηκε και κυκλοφόρησε και αμέσως αναθέρμανε τη σχέση μας με μια καταπληκτική εκδήλωση που διοργάνωσε το 2ο Νηπιαγωγείο Θέρμης στην Δημοτική Βιβλιοθήκη του Πολιτιστικού Κέντρου Θέρμης.
Δύο τμήματα νηπίων που προετοιμάστηκαν από τις νηπιαγωγούς τους κ.Δώρα και κ.Εύα, με υποδέχτηκαν με ερωτήσεις και διάθεση να δράσουν με τη φιγούρα-κούκλα της Μαλένας. Καταπληκτική η δουλειά των εκπαιδευτικών και συγκινητική η συμμετοχή των νηπίων, ενώ η περιέργεια και η φαντασία τους στιγμή δεν έλειψε από το διαδραστικό παιχνίδι.
Απορίες των παιδιών: Τι πάει να πει μπουκαλοματού και στραβούλιακας;
Σημεία που τους άρεσαν στο βιβλίο:Η Μαλένα τα έβλεπε όλα. Όταν οι άλλοι δεν μπορούσαν να βρουν ακόμη και τη μπάλα, αυτή τα κατάφερε.
Εντυπώσεις:Δεν μου άρεσε που την κορόιδευαν.
Τι και αν φόραγε γυαλιά και εγώ φοράω, δεν πρέπει να με κοροιδεύουν.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς φίλοι μου και σύντομα θα ξανανταμώσουμε μιας και το σχολείο σας χρόνια τώρα είναι φάρος και υποστηρικτής της παιδικής λογοτεχνίας.

2.Σαββάτο 28 Νοεμβρίου 2009, Βιβλιοπωλείο Πυξίδα.
Και η Μαλένα συνέχισε και με έφερε κοντά σας φίλοι μου,μόνο που αυτή την φορά άλλαξε το στέκι και η παρέα, έτσι γιορτάσαμε το νέο βιβλίο μου στην Πυξίδα, το μόλις ενός έτους βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης.
Μεσημέρι μαζευτήκαμε μικροί φίλοι, γονείς, εκπαιδευτικοί αλλά και φοιτήτριες του ΤΕΠΑΕ ΑΠΘ, για να γνωρίσουμε και να ζωντανέψουμε την ηρωίδα μου.Στο τέλος ο καθένας από εσάς, κρατώντας την χάρτινη Μαλένα, αποφασίσαμε μαζί να γράψει πάνω της και να της εμπιστευτεί μια ευχή του, και η Μαλένα, δεσμεύτηκε να το μεταφέρει σε κάθε της ταξίδι σε σχολεία και σε βιβλιοθήκες που θα ταξιδέψει. Έτσι και εσείς γράψατε μόνοι ή με τη βοήθεια της μαμάς, 'για αγάπη' και "υγεία","για παιχνίδια που ποθείτε¨ και τέλος αποτυπώθηκε πάνω της και μια άλλη διαφορετική ευχή από τον Ισίδωρο,
-Να είνα πάντα Χριστούγεννα.
Συγκινήθηκα φίλοι μου με όλους σας.
Σας ευχαριστώ και φυσικά ευχαριστώ τη Ράνια, την ιδιοκτήτρια του υπέροχου βιβλιοπωλείου, που είχα την τύχη να παρουσιάσω την αγαπημένη μου Μαλένα.
Ράνια μου, συνεχίζω να είμαιεντυπωσιασμένη από τη μεγάλη και καταπληκτική βιτρίνα που με τόσο μεράκι αλλά και αισθητική πρότεινες στους βιβλιόφιλους αλλά και στους περαστικούς της πόλης μας.