Ρίκο και Όσκαρ
Συγγραφέας:Αντρέας
Στάϊνχεφελ
Μετάφραση:Μαρία
Αγγελίδου
Εικονογράφηση:Πέτερ
Σέσοβ
Μεταίχμιο
Με λένε Ρίκο. Και
είμαι ντετέκτιβ. Προσέχω πράγματα που κανένας άλλος δε βλέπει. Όπως, ας πούμε,
ένα μακαρόνι πεσμένο στο πεζοδρόμιο. Κι όλα όσα γίνονται μέσα στην πολυκατοικία
μας. Που είναι πολλά… Το πρόβλημα είναι… το πώς σκέφτομαι. Μη νομίσετε ότι
σκέφτομαι λιγότερο από τους άλλους ανθρώπους. Απλώς σκέφτομαι λίγο πιο αργά.
Εντάξει. Αρκετά πιο αργά. Ο Όσκαρ πάλι είναι το εντελώς αντίθετο από μένα. Σκέφτεται
σαν αστραπή. Ο Όσκαρ είναι ιδιοφυΐα. Εγώ είμαι… ιδιομορφία. Αλλά μαζί και οι
δυο μας μπορούμε να ρίξουμε φως και στη πιο μυστήρια υπόθεση.
Μια ιστορία τρυφερή, συναρπαστική, αστεία και ανατρεπτική… Μια ωραία φιλία, απ’ αυτές που κρατούν μια ζωή. Ένα μυθιστόρημα που μιλάει ίσια στην καρδιά, ένα βιβλίο που δεν το ξεχνάς εύκολα!
Μια ιστορία τρυφερή, συναρπαστική, αστεία και ανατρεπτική… Μια ωραία φιλία, απ’ αυτές που κρατούν μια ζωή. Ένα μυθιστόρημα που μιλάει ίσια στην καρδιά, ένα βιβλίο που δεν το ξεχνάς εύκολα!
Το βιβλίο είναι ένα εξαιρετικό, ιδιαίτερο έργο.Ο
Γερμανός συγγραφέας Αντρέας Στάινχεφελ, με μαεστρία και σεβασμό βάζει στη θέση
του πρωταγωνιστεί τον Ρίκο,ένα μικρό με ιδιαιτερότητες.Δεν ορίζει το ακριβές πρόβλημά
του ,απλά μας δίνει στοιχεία των δυσκολιών που αντιμετωπίζει όπως: στο να
αντιλαμβάνεται με δυσκολία έννοιες, να κινείται στο χώρο-ξέρει μια διαδρομή από το σπίτι
στο σχολείο σε ευθεία, το δεξί με το αριστερό τον βασανίζει - γενικότερα παρουσιάζει
αδυναμίες.Ο Ρίκο,όπως και κάθε άτομο με οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα, έχει και προτερήματα,όπως είναι η επιμονή του να μάθει, να τολμήσει,
να επικοινωνήσει με τον δικό του τρόπο σε έναν περίγυρο που άλλοτε τον
αποδέχεται όπως η κα Ντάλιγκ και άλλοτε τον χλευάζει όπως ο Φίτσκε.
Ξεχωριστή η αγάπη της μητέρας του,που τον ενδυναμώνει και τον υποστηρίζει στην εξέλιξη του .
Στα πρώτα κεφάλαια ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται πως η φιλία στον κόσμο του
Ρίκο δεν υπάρχει, κανένας της ηλικίας του δεν είναι κοντά του. Μέχρι που ο
συγγραφέας φέρνει στον δρόμο του τον Όσκαρ,ένα παιδί ιδιοφυία αλλά με άλλες ιδιαιτερότητες.Ο
Όσκαρ φοβάται μην χτυπηθεί από τα αυτοκίνητα και αυτό τον κάνει εκκεντρικό ως
προς την εμφάνιση του.
Τα δυο παιδιά από την στιγμή της γνωριμίας τους θα έρθουν
κοντά,ωστόσο η απαγωγή θα τους ενώσει και μια φιλική σχέση δυνατή ξεκινά.
Το βιβλίο του Σταϊνχέφελ δυνατό από την πρώτη του σελίδα «Το μακαρόνι ήταν πεσμένο στο πεζοδρόμιο.Ήταν
χοντρό και κοντό και με ρίγες…Το σήκωσα,τίναξα τις βρομιές και κοίταξα την πρόσοψη
της πολυκατοικίας…»,κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί και να συνεχίζει κάπως
καχύποπτα, αλλά να επιμένει να προχωρήσει καθηλωμένος.
Η δομή του απλή, με πολλές πληροφορίες και καλοδουλεμένη.
Πολυπρόσωπο έργο που διαδραματίζεται στην πόλη του Βερολίνου.
Λόγος πλούσιος με γρήγορες εναλλαγές, ωραίους διαλόγους και
πολλή μυστήριο καθώς ο συγγραφέας καταφέρνει να μας βάλει στον κόσμο του Ρίκου,
που μπορεί να υστερεί σε κατανόηση λέξεων και εννοιών. Να υστερεί σε ερμηνείες,
σε δεξιότητες προσανατολισμού, ωστόσο έχει τη θέληση και τη δύναμη να μάθει,
αλλά και να προσφέρει με τις δυνατότητές του.
Κάποιες σελίδες προκαλούν έντονα την αγωνία και την
ταραχή, ο αναγνώστης ζει μαζί και
συμπάσχει με τον ήρωα. Η ενσυναίσθηση που του γεννά και η συγκίνηση είναι
απίστευτη.
Η μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου είναι εξαιρετική και το
βιβλίο φτάνει σε μας με όλο τον πλούτο και την λογοτεχνική του αξία.
Οι ασπρόμαυρες εικόνες του Σέσοβ υποστηρίζουν και
ζωντανεύουν τους ήρωες.
Ένα βιβλίο που δεν είναι μόνο για νεαρούς αναγνώστες,αλλά
για όλες τις ηλικίες των ενηλίκων.
Έλενα Αρτζανίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου