Εκδόθηκε το Μυθιστόρημα "Γκασταρμπάιτερ η οδυνηρή φυγή" και από Τρίτη 29/5/2012 στα Βιβλιοπωλεία:Ιανός, Βιβλιόφωνο,Πρωτοπορία,Θεσσαλονίκη και Αθήνα, Σωκράτης Θεσσαλονίκη, Βιβλιοπωλείο Νέστορα Κατερίνη,Λέκτωρ Πτολεμαΐδα, Βασιλάκος Καρδίτσα,Παιδεία Λάρισα,Επιλογές Κιλκίς, Σύμμετρο Κιλκίς,Ακαδημία Ρόδος,Δέντρο Ρόδος... ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΦΩΝΟ:2107600393 ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΟΥΛΟΥΚΤΣΗ ΑΝΘΗ 2310237463 Μια νέα στήλη για το Μυθιστόρημά μου "Γκασταρμπάιτερ, η οδυνηρή φυγή",πατήστε εδώ: http://ardjanidou.psichogios.gr/p/blog-page_18.html για να διαβάσετε για το βιβλίο και να δείτε.
Tρίτη 22/5/2012 επισκέφτηκα το 2ο Δ.Σ Πυλαίας, ύστερα από πρόσκληση της Δ/τριας Βουρτσάκη Βάνας, φανατικής αναγνώστριας και υποστηρίκτριας του προγράμματος της φιλαναγνωσίας. Εγκάρδια η υποδοχή της όπως και του Υποδ/ντή, ωραίες κουβέντες που αφορούσαν τη Λογοτεχνία αλλά και τα προγράμματα που το σχολείο υποστηρίζει.Αμέσως μετά και για ένα δίωρο βρέθηκα με τα παιδιά Γ΄και Δ΄τάξης, η μέρα μου ομόρφυνε περισσότερο και η ελπίδα μου μεγάλωσε.Η αγάπη των εκπαιδευτικών και η συστηματική ενασχόληση τους με τη λογοτεχνία καθρεπτιζόταν στα πρόσωπα,στο βλέμμα στον τρόπο διατύπωσης ερωτημάτων των παιδιών,στην παρουσίαση της δικής τους δουλειάς μέσα από τα βιβλία που διάβασαν, και των μικρών θεατρικών δρώμενων που έστησαν με δική τους πρωτοβουλία και μας την παρουσίασαν.Μπράβο! και ευχαριστώ για όσα μου προσφέρατε στο χρόνο που είχαμε.
Παρασκευή 25/5/2012 και η εβδομάδα έκλεισε στο 50ο Δ.Σ Θεσσαλονίκης Η υποδοχή του Δ/ντή κ. Γιακουμή Αντρέα ήταν ζεστή.Ο ίδιος υποστηρικτής του προγράμματος και των άλλων προγραμμάτων που προτείνουν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου του.Καιρό πριν η πρόσκληση ήρθε από τις εκπαιδευτικούς Πανταζοπούλου Χριστίνα και Καγιόγλου Φωτεινή. Η συστηματική ενασχόλησή τους και η αγάπη τους για τη λογοτεχνία εμφανής από τον ενθουσιασμό των παιδιών, τις ερωτήσεις και τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα της παρουσίασης του βιβλίου μου "Δεν ντρέπομαι πια".Μια εξαιρετική οργάνωση από την πλευρά τους και τις ευχαριστώ από καρδιάς. Ευχαριστώ τους μαθητές και τις μαθήτριες Γ΄και ΣΤ΄και εύχομαι να ξανανταμώσουμε. Εκδόθηκε το Μυθιστόρημα "Γκασταρμπάιτερ η οδυνηρή φυγή" και από Τρίτη στα Βιβλιοπωλεία:Ιανός Πρωτοπορία,Σωκράτης... ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΦΩΝΟ:2107600393 ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΗ ΠΟΥΛΟΥΚΤΣΗ ΑΝΘΗ 2310237463 ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Η Έλενα Αρτζανίδου παρουσιάζει στον Ιανό (Αριστοτέλους) την Τρίτη 5/6 και ώρα 19:00μ.μ το βιβλίο της:
Δευτέρα 14/5/2012 βρέθηκα κοντά στους μαθητές Γ΄και Β΄τάξεων, του 67ου Δ.Σ Θεσσαλονίκης.Ήταν μια όμορφη μέρα με πολλές όμορφες φωνές και πολλές απορίες.Το κάλεσμα ήρθε από τον Δ/ντή Δημήτρη Γουλή, γνωστό βιβλιοφάγο και υποστηρικτή της φιλαναγνωσίας με εξαιρετικές παρουσίες μαζί πάντα με τους μαθητές/τριες του σχολείου του σε πολλά λογοτεχνικά δρώμενα που συμβαίνουν στην πόλη.
Ευχαριστώ τους εκπαιδευτικούς των τάξεων που διάβασαν και προετοίμασαν τα παιδιά,αλλά και τα παιδιά για τη συνεργασία μας.
Τρίτη 15/5/2012 με περίμεναν οι μαθητές/τριες Γ΄τάξης και τα πρωτάκια του 55ου Δ.Σ Θεσσαλονίκης, με πολλές ερωτήσεις και πολλά γιατί! Η κινητήριος δύναμη της φιλαναγνωσίας και εδώ ο Δ/ντής Κώστας Ανθόπουλος, γνωστός για την αγάπη του για το βιβλίο, αλλά και την προσπάθεια του, από κάθε σχολείο που υπηρέτησε, για την ευαισθητοποίηση των παιδιών και την επαφή τους με το βιβλίο. Η εμπειρία του στα καλέσματα συγγραφέων και η υποστήριξη του προγράμματος της φιλαναγνωσίας ουσιαστική.
Ευχαριστώ όλους τους εκπαιδευτικούς που διάβασαν με τα παιδιά και δούλεψαν για να έχουμε μια υπέροχη επικοινωνία με τους μαθητές και τις μαθήτριες.
Πέμπτη 16/5/2012 και με τα πανιά του ΕΚΕΒΙ επισκέφτηκα το 8ο Δ.Σ Νεάπολης.Ζεστή υποδοχή του Δ/ντή κ.Φροσύνη και ωραίες κουβέντες που αφορούσαν τη Λογοτεχνία αλλά και τα προγράμματα που το σχολείο υποστηρίζει.Ωστόσο όταν βρέθηκα με τα παιδιά των εκπαιδευτικών κ.Ντεμογιάννη Στ.και Ξυρίχη Λία,από τις οποίες ήρθε και η πρόσκληση , η μέρα μου ομόρφυνε περισσότερο και η ελπίδα μου πως κάτι αλλάζει μεγάλωσε.Η αγάπη των εκπαιδευτικών και η συστηματική ενασχόληση τους με τη λογοτεχνία καθρεπτιζόταν στα πρόσωπα,στο βλέμμα στον τρόπο διατύπωσης ερωτημάτων των παιδιών.
Μπράβο,μπράβο σε όλους και καλή αντάμωση.
Παρασκευή 17/5/2012 και η εβδομάδα έκλεισε στο 1ο Δ.Σ Πυλαίας.Καιρό πριν η πρόσκληση ήρθε από την εκπαιδευτικό Αναστασία Κουτσιάνου .Ο ενθουσιασμός των παιδιών, οι ερωτήσεις και η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα της παρουσίασης του βιβλίου μου "Δεν ντρέπομαι πια", ήταν δυναμική και συγκινητική.Κάθε τμήμα που επισκέφτηκα στο σχολείο ήταν εξαιρετικό με ερωτήσεις άλλοτε συνήθης και άλλοτε ανέλπιστες.Μια εξαιρετική οργάνωση από την πλευρά της κ.Κουτσιάνου που την ευχαριστώ. Επίσης η συνεργασία όλων των εκπαιδευτικών που δούλεψαν με τα παιδιά,διάβασαν και με υποδέχτηκαν με θέρμη ήταν καθοριστική στην παρουσία των μαθητών /τριών.Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς και εύχομαι να ξανανταμώσουμε. Μια νέα στήλη για το Μυθιστόρημά μου "Γκασταρμπάιτερ, η οδυνηρή φυγή",πατήστε εδώ: http://ardjanidou.psichogios.gr/p/blog-page_18.html για να διαβάσετε για το βιβλίο και να δείτε. Μυθιστόρημα ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ μέσα Μαΐου.
Γράφει η Έλενα Αρτζανίδου / Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας /
helenarzan@gmail.com
Κλείνω το βιβλίο από τη μαρτυρία του Παντελή Αναστασιάδη,
(ΠΑΝΤΕΛ-ΑΓΑ) Καπετάνιου του Ποντιακού Αντάρτικου, «Μνήμες του ποντιακού Έπους
1913-1922», ένα ακόμη βιβλίο που στοχεύει στην ανάδειξη του εγκλήματος της
γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και κυρίως της αντίστασής τους.Από τη
μαρτυρία του Παντέλ-Αγά, που κατέγραψε ο ίδιος και σήμερα δε ζει την περίοδο
1962-1965 στο Ποντολίβαδο Καβάλας, μπορούν οι νεότεροι να μάθουν, αλλά και να
μεταφερθούν από την ζωντανή περιγραφή και τα λεπτομερή στοιχεία του στα ορμάνια
και στις περιοχές της Σαμψούντας, Πάφρας, Έρπας και Αμασείας. Αλλά και να μάθει
για την αντίσταση των παλικαριών στη βία των Νεότουρκων, στον αγώνα τους μέχρι
που φτάσουν στην Ελλάδα.
Κλείνω το βιβλίο και φέρνω στη μνήμη μου τη γνώριμη μορφή της γιαγιάς μου από
την Ορντού, ενώ στα αυτιά μου θαρρώ πως ακούω τη φωνή της, και όμως εκείνη δεν
είναι εδώ, δώδεκα χρόνια πριν προτίμησε να ταξιδέψει στους ουρανούς και να μου
αφήσει όμως για πάντα τις ιστορίες της, παρηγοριά και χρέος.
«Έλενη, κάθκα αδακά, θα λέγωσε κατ».
Ωχ! Σκέφτομαι πως πάλι η γιαγιά θα με στριμώξει για να μου διηγηθεί κάποιες από
τις παλιές της ιστορίες από την πατρίδα. Κάνω να αντιδράσω με τη δικαιολογία
πως τις έχω ξανακούσει.
«Έλα πούλιμ, άξον και ατό, κι πασάτο τ’ άλλ την φορήν».
Ευτυχώς σίμωσα κοντά της και έγινα μάρτυρας μιας ακόμη ιστορίας από τη δική της
αλησμόνητη πατρίδα.
«Η Ορντού ήταν πολύ όμορφη. Νερά, λεύκες στόλιζαν τον τόπο. Γυναίκες και άντρες
ερωτεύονταν. Παιδιά ερχόταν στη ζωή. Διασκεδάζαμε, δουλεύαμε και οι Τουρκάντ’
ζούσαν κοντά μας. Φιλικοί και ήσυχοι όλα τα χρόνια που θυμάμαι. Ώσπου ένα
πρωινό αρκετές μέρες πριν μαυρίσει ο ουρανός και η πόλη πνιγεί από τις κραυγές
και το κλάμα, ο θείος μου με έστειλε μαζί με τον αδερφό μου να βοσκήσω το
κοπάδι μας. Το είχα ξανακάνει. Απομακρυνθήκαμε από το χωριό και ανεβήκαμε στο
λόφο. Κόντευε μεσημέρι όταν είδα ξαφνικά πέντε άγνωστους να μας πλησιάζουν και
να μας κυκλώνουν. Οι φωνές μας δεν μπόρεσαν να φτάσουν σε κανέναν από τους
δικούς μιας και ήμασταν μακριά, έτσι μας άρπαξαν και γρήγορα μας απομάκρυναν με
το κοπάδι. Τρέμαμε όταν μας πέταξαν σε βαθύ χαντάκι. Ο Μικρός κόλλησε στην
αγκαλιά μου και δε σταμάτησε να κλαίει μέχρι που ακούσαμε πάλι τις δυνατές
φωνές τους. Θυμάμαι μέχρι και τώρα τα λόγια τους καθώς οι Τούρκοι που μας
άρπαξαν μάλωναν για την τύχη μας. Ένας μόνο από όλους δε συμφωνούσε με τους
υπόλοιπους.
«Πήραμε το κοπάδι, τα παιδιά πρέπει να τα εξαφανίσουμε».
«Μα τι μας έκαναν, ας τα αφήσουμε», έλεγε ο υπερασπιστής μας.
«Νωρίς το πρωί πριν φύγουμε με τα ζωντανά θα τελειώνουμε με τα τζαναβάρια».
Αυτό το τελευταίο τους έκανε να μαλώσουν. Τελικά κάποια στιγμή σώπασαν.
«Να δεις πως θα μας σκοτώσουν» μου ψιθύρισε ο Μικρός και ξέσπασε σε βουβό
κλάμα. Το έσφιξα στην αγκαλιά μου και έκλαψα μαζί του μέχρι που «Έλενη έρθεν ο
φέγγον και κοιμέθαμεν».
Την επόμενη μέρα μας ξύπνησαν δυνατές κραυγές. Στην αρχή πίστεψα πως ήταν οι
άγνωστοι, όμως όταν οι φωνές πλησίασαν κατάλαβα μαζί και Μικρός πως ήταν οι
δικοί μας που μας αναζητούσαν. Αργότερα και όταν μας έβγαλαν οι δικοί μας
μάθαμε πως τους είχαν πιάσει στον ύπνο και ο ένας από τους πέντε έδειξε που μας
είχαν κρύψει. Ήταν ο υπερασπιστής μας.
Μέρες μετά ξεκίνησε το κακό με τους Τούρκους να καίνε και να σφάζουν κάθε δικό
μας άνθρωπο. Η τύχη αυτή τη φορά, Έ-λενη δε θα ήταν μαζί μου. Λίγες μέρες
αργότερα θα έχανα την πατρίδα, τη μάνα, τη μεγάλη μου αδερφή για πάντα και τον
Μικρό».
«Ναι, όμως, γιαγιά σου υπόσχομαι πως η ιστορία σου από την Ορντού, αυτή και
άλλες που μου έχεις εμπιστευτεί δεν θα χαθεί», της υποσχέθηκα «θα την κουβαλώ
στη μνήμη μου και θα τη διηγούμαι στα δικά μας παιδιά αλλά και στους άλλους που
θα ακολουθήσουν».
*Πριν η γιαγιά η Μαρίκα πεθάνει ήμουν μόνη μαζί της στο μικρό δωματιάκι καθώς
ψυχορραγούσε. Θυμάμαι που άνοιξε τα μάτια της και με κοίταξε μετά με όση δύναμη
διέθετε μου ζήτησε:
«Έ-λενη θέλω να σκούμε», μου είπε ικετευτικά, αλλά ήξερα πως δεν μπορούσε να
σταθεί και πολύ περισσότερο να περπατήσει. Η επιμονή της με έπεισε και τη
σήκωσα
«Θέλω να ελέπω οξουκά. Να λέπω την πατρίδα μ’», μου είπε και κοίταξε από το
παραθυράκι, έμεινα να την κρατώ ακίνητη και αδύναμη να την μεταφέρω πίσω στο
κρεβάτι…
«Την πατρίδα πούλιμ». Δυο μέρες μετά πέθανε.
*Η ιστορία της γιαγιάς πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα
«Θεσσαλονίκη», στις 17 Μαΐου 2004. Η εισαγωγή είναι καινούργια αλλά και στην
ιστορία της γιαγιάς έγιναν κάποιες βελτιώσεις, ενώ η δική μου μαρτυρία στο
τέλος είναι καινούργια. Τα όποια λάθη στη διατύπωση των Ποντιακών εκφράσεων
δεκτά μιας και δεν ξέρω να γράφω και πολύ περισσότερο να καταλαβαίνω τον γραπτό
ποντιακό λόγο.
Μια νέα στήλη για το Μυθιστόρημά μου "Γκασταρμπάιτερ, η οδυνηρή φυγή",πατήστε εδώ: http://ardjanidou.psichogios.gr/p/blog-page_18.html για διαβάσετε για το βιβλίο και να δείτε. Μυθιστόρημα ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ μέσα Μαΐου.
Στους
μετανάστες γονείς μου, σε όλους τους μετανάστες που μόχθησαν και μοχθούν, στα
παιδιά τους που γεννήθηκαν στην ξενιτιά και έπρεπε
να διαλέξουν πατρίδα και στα άλλα παιδιά που παρέμειναν πίσω, στη μητέρα
πατρίδα, με συγγενείς και την ψυχή τους μόνιμα λαβωμένη.
Οπισθόφυλλο
Αρχές της δεκαετίας του ’60 και η Αντωνία,
χωρίς τον σύντροφό της Χάρη, αλλά με οκτώ ζευγάρια συντοπιτώντης ακολουθείτημοίρα χιλιάδων Ελλήνων εκείνης της
εποχής: Ξεκινά από ένα μικρό χωριό της κεντρικής Μακεδονίας και φτάνει στο
Βαλντσάσεν της Γερμανίας, για να δουλέψει ωςφιλοξενούμενη
εργάτριασε ένα εργοστάσιο
πορσελάνης. Πίσω στην πατρίδα, ο άντρας της, παγιδευμένος λόγω των πολιτικών
του φρονημάτων, δίνει τον δικό του αγώνα προκειμένου να βρεθεί κοντά στην
αγαπημένη του. Θα τα καταφέρει ή θα τον προλάβει η δικτατορία που θα ’ρθει για
να μαραζώσει ακόμα περισσότερο τον βασανισμένο τόπο; Μια ιστορία αγάπης στα
χρόνια της μεγάλης φυγής στις χώρες της βόρειας Ευρώπης. Μια αναδρομή στην
ελληνική επαρχία του ’60, όπου η φτώχεια εξοντώνει όσο κι ένας πόλεμος, οι
πληγές του εμφυλίου παραμένουν ανοιχτές κι ο χωροφύλακας διαφεντεύει τις τύχες
των απλών ανθρώπων. Και μαζί, μια μαρτυρία για τη σκληρή ζωή όσων αναγκάστηκαν
να πάρουν τον δρόμο της ξενιτιάς αλλάκαιγια
τα δεινά που επιφύλαξε η Χούντα των Συνταγματαρχών σε όσους έμειναν πίσω και
της αντιστάθηκαν. Στο φόντο, βεβαιότητες που διαψεύδονται αλλά και όνειρα που
εκπληρώνονται, κατακτήσεις που απελευθερώνουν και απώλειες που συντρίβουν. Με
υπόκρουση πότε τη φωνή του Καζαντζίδη και πότε τη «φωνή» τηςDeutscheWelle…
…Αρνούμαι
να ξεκολλήσω από πάνω σου. Τα νύχια μου τρυπούν το ταλαιπωρημένο σου σώμα. Ο
χτύπος της καρδιάς σου μου δίνει ελπίδα και συνάμα μου θυμίζει μιαν άλλη
καρδούλα που δεν κατάφερε να αντέξει. Πονώ, όμως ξέρω πως πρέπει να φύγω, να
απομακρυνθώ όσο γίνεται περισσότερο από τη φτώχεια, τη μιζέρια, την απελπισία.
Το τελευταίο μας φιλί, και αμέσως μετά σκόνη, κι όλα μένουν πίσω και χάνονται…
Βιογραφικό της συγγραφέως
Η Έλενα Αρτζανίδου γεννήθηκε το 1964 στο Waldsassen της Δ. Γερμανίαςκαι ήταν το πρώτο
ελληνόπουλο που ήρθε στη ζωή στο χάιμ της περιοχής. Όπως χιλιάδες άλλα
παιδιά ελλήνων μεταναστών που γεννήθηκαν στο εξωτερικό μεγάλωσε μεταξύ
Γερμανίας και Ελλάδας. Πότε με τους γονείς της και πότε με γιαγιάδες και θείες.
Στα εννιά της χρόνια, η παραμονή της στην Ελλάδα οριστικοποιήθηκε αρχικά δίπλα
σε συγγενείς, στο Μαυρονέρι Κιλκίς. Αργότερα όταν και οι γονείς της επέστρεψαν,
έφυγε στη Θεσσαλονίκη, όπου το 1981 τελείωσε το Λύκειο της Αμερικάνικης
Γεωργικής Σχολής. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών Καρδίτσας καθώς και
του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Α.Π.Θ. Σήμερα ζει και εργάζεται στη
Θεσσαλονίκη.
Αρθρογράφησε
στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη-Μακεδονία,
και στο freepressKarfitsa.
Έχει
υπογράψει 29 βιβλία στην παιδική λογοτεχνία, ανάμεσά τους τα: Φιλαρέτη και Πάτης, εκδ. Πατάκης, Με λένε Πρόμις, εκδ. Ψυχογιός, Μυστικά και ψέματα, εκδ. Βιβλιόφωνο,
καθώς και ένα ενηλίκων Τέλος Φθινοπώρου,
εκδ. Ιανός
Gastarbeiter, die schmerzhafte Flucht
Elena Artzanidou ManusScripta
Widmung Vorderseite
Für meine Eltern die auswanderten, für alle Emigranten
die schwer arbeiteten und arbeiten, deren Kinder ,die im Ausland geboren wurden
und sich für eine Heimat entscheiden mussten, für die Kinder die in der Mutter
Heimat bei Verwandten zurückbleiben
mussten und deren Seelen stets litten.
Rückseite
Anfang der 60er Jahre , folgt
Antonia, ohne ihren Partner, aber mit 8
Paaren aus ihrem Ort dem Schicksal tausender Griechen der damaligen Zeit. Ihre
Reise beginnt in einem kleinen Dorf in
Zentralmakedonien und endet in Waldsassen Deutschland, um dort als
Gastarbeiterin in einer Porzellanfabrik zu arbeiten. Ihr Mann bleibt zurück in
der Heimat, wo er sich wegen seiner politischen Ansichten „gefangen“ fühlt und seinen Kampf gibt,
um in die Nähe seiner Geliebten zu kommen. Wird er es schaffen, oder holt ihn
die bevorstehende Diktatur ein, die das
gequälte Land noch mehr verblassen wird?
Das Buch handelt von einer Liebesgeschichte in den Jahren der großen Flucht
in die Länder Nordeuropas. Ein Rückblick
auf die Provinz der 60 er Jahre, wo die Armut wie ein Krieg tötet, die Wunden
des Bürgerkriegs
offen bleiben und der Polizist, der über das Schicksal der einfachen Menschen
herrscht.
Dazu
ein Zeugnis für das harte Leben derer, die gezwungen waren dem Weg der
Auswanderung zu folgen aber auch für das Leiden derer, die zurückblieben und gegen
die Militärdiktatur(hunta) Widerstand
leisteten.Im Hintergrund,
Gewissheiten die widerlegt werden, aber auch erfüllte Träume , Eroberungen die verwöhnen,
aber auch Verluste die vernichten. Mal mit der Begleitung der Stimme von
Kazantzidis, mal mit der Stimme der Deutschen Welle.
…Ich weigere mich, von dir loszulassen. Meine Nägel durchstechen deinen geschundenen Körper. Dein Herzklopfen gibt mir
Hoffnung und gleichzeitig erinnert es mich an ein anderes kleines Herz, dem
nicht standgehalten hat. Es tut weh, aber
ich weiß,
dass ich gehen muss und mich so weit wie
möglich zu entfernen, von der Armut, der Misere, der Verzweiflung. Unser
letzter Kuss und gleich danach Staub und alles bleibt zurück und geht verloren…
Biographie des Autors
Elena Artzanidou wurde 1964 in Waldsassen in Deutschland
geboren und war das erste griechische Kind, das im Heim der Umgebung zur Welt kam. Wie tausende andere Kinder
griechischer Auswanderer wuchs sie
zwischen Deutschland und Griechenland auf. Mal mit ihren Eltern, mal mit den
Großeltern und Tanten. Als sie neun Jahre alt war, wurde ihr Aufenthalt
endgültig in Griechenland festgelegt, anfangs neben Verwandten in Mavroneri
Kilkis. Später, als ihre Eltern zurückkamen, ging sie nach Thessaloniki wo sie 1981 das Lyzeum der American Farm
School beendete. Sie absolvierte ihr Studium der Kindergartenpädagogik, sowohl
an der Aristoteles-Universität in Thessaloniki wie in
Karditsa Heute lebt und arbeitet sie in Thessaloniki.
Sie war als
Redakteurin sowohl für die Zeitung Thessaloniki-Makedonia als auch für die Free
press Karditsa tätig und hat 29 Buecher der Kinderliteratur geschrieben,
darunter: Filareti und Patis,vom Verlag Patakis, Mein Name ist Promis,vom
Verlag Psihogios, Geheimnisse und Lügen (Mystika kai Psemata), vom Verlag
Bibliophono und ein Buch fuer Erwachsene
Ende Herbst, vom Verlag Ianos.
Mετάφραση:ΒάναΚώστα
Gastarbeiter,the painful fleeing
Helena Artzanidou ManusScripta
Dedicated to my immigrant parents, to all immigrants who toiled and are still toiling, to their children who were born in foreign countries and had to choose their homeland and to those children who stayed behind in their homeland with relatives having their soul also permanently wounded.
With eight married couples from the same place, but without her partner Chari, Antonia in early 60s follows the fate of thousands of Greeks, the fate of Gastarbeiter. She starts from a small village in Central Macedonia and reaches Waldsassen of West Germany to work as a guest worker in a porcelain factory. Back home, her husband, trapped due to his political beliefs, gives his own battle in order to be close to his loved one. Will he succeed or will the lurking dictatorship prevent him fading the tortured country even more? A love story during the big escape to the countries of Northern Europe. A flashback to the 60s Greek province, where poverty kills like a war, the wounds of civil war still open and the local policeman who dominates the fortune of common people. A testimony of the hard life of those who were forced to emigrate, to the hard times of Junta of the Colonels and of those who stayed behind and fought. And in the background, certainties disappointed but dreams fulfilled, conquests that liberate and losses that crush. At the soundtrack the voice of Kazantzidis and at times the “voice” of Deutsche Welle………………
I refuse to winkle out of you. My nails pierce your afflicted body. The beat of your heart gives me hope but at the same time reminds me of another little heart that failed to endure. I am in pain, but I know that I should leave, I should go as far as possible away from poverty, misery, despair. Our last kiss, and immediately, dust and everything left behind and lost.
Elena Artzanidou was born in 1964 at Waldsassen – West Germany and was the first Greek child who came to life in the region of Khaimah. Like thousands Greek immigrant children who were born abroad, she grew up between Germany and Greece – being looked after by either her grandparents or her aunts and uncles. When she was nine, she was permanently sent to stay in Greece with her relatives, at Mavroneri of Kilkis. After her parents’ return to Greece she moved to Thessaloniki and in 1981 she graduated from the Lyceum of the AmericanAgriculturalSchool. She is a Nursery degree holder of the KarditsaNurseryCollege as well as of the Pedagogical Nursery Department of Aristotelian University of Thessaloniki. Today she lives and works in Thessaloniki. She occasionally wrote articles for the Thessaloniki-Macedonia newspaper and for free press Karfitsa.
Up to now she has signed about 30 children’s’ books and amongst them are: Filareti and Patis, Patakis publishers, My name is Promise, Psichogios publications, Secrets and Lies, Vivliophono publishers, and an adults’ books,The end of Autumn, Ianos Publishers.
Σήμερα ο Αγγελιοφόρος γράφει για το πρόγραμμα" Φιλαναγνωστικές δράσεις με τα ζώα της Συντροφιάς".Το πρόγραμμα το πρωτοσυζητήσαμε ακριβώς πέρσι 2011, τέτοιες μέρες με τον αγαπητό φίλο Πασχάλης Φορτομάρη, Καθηγητή της Κτηνιατρικής Σχολής ΑΠΘ,υποσχεθήκαμε πως αν την επόμενη χρονιά πάνε όπως θέλουμε στον εργασιακό μας χώρο τα πράγματα θα υλοποιούσαμε στα πλαίσια της Κτηνιατρικής εβδομάδας το πρόγραμμα που φέτος τελικά υλοποιούμε.Μαζί με όλες τις υποχρεώσεις μου στη Λέσχη Ανάγνωσης Εκπαιδευτικών, μαθητών και φοιτητών "Αχ.Καψάλης', υπήρχε και αυτή η δέσμευση.Τελικά ο σχεδιασμός, απαιτούσε να μελετήσω όσα περισσότερα βιβλία παιδικής λογοτεχνίας μπορούσα για να καταλήξω σε ποια θα κατέληγα.Θεματολογία τα ζώα συντροφιάς,εκδότες οι τέσσερις που συνεργαζόμαστε στενά στο blοg:Βιβλία και Βιβλιοφιλία"δηλ.Ψυχογιός,Πατάκης,Διάπλαση και Μεταίχμιο. Όταν αποφάσισα ποια, η μέθοδος και ο τρόπος παρουσίασης στο μαθητικό κοινό με πήρε περισσότερο χρόνο αλλά άξιζε.Τρεις μήνες εργασίας,άλλες τόσες επαφών και λεπτομερειών.Το αποτέλεσμα μέχρι και την ολοκλήρωση σήμερα της δεύτερης μέρας συγκινητικό, ενθαρρυντικό.Το πλήρες πρόγραμμα θα αναρτηθεί από Δευτέρα και τότε θα δείτε και τα βιβλία και όλο το περιεχόμενο των δράσεων.Ευχαριστώ τον φίλο Πασχάλη Φορτομάρη που με εμπιστεύτηκε, πρέπει να αναφερθώ πως το πρώτο μέρος του προγράμματος αφορά την ιστορία της Σχολής, αλλά και το ερευνητικό μέρος που αφορά τα ζώα, αυτό παρουσιάζεται από τον ίδιο καθηλώνοντας μικρούς και μας τους ενήλικες.Ευχαριστώ επίσης τον πρόεδρο και τα μέλη ΔΕΠ της σχολής που αποδέχτηκαν τη συνεργασία μας,τους φοιτητές της Σχολής που είναι καθημερινά κοντά μας και συμμετέχουν όπου μπορούν και τη Γραμματεία της Σχολής με το Μανώλη να φροντίζει τις λεπτομέρειες.Η θερμή φιλοξενία τους είναι εντυπωσιακή.Όσο για τους 80 πρώτους μαθητές της Δ/νσης Π.Ε Αν. Θεσσαλονίκης, έχω να πω πως οι μαθητές και οι μαθήτριές, τόσο κατά την συμμετοχή τους στα εργαστήρια της Σχολής όσο και στο πρόγραμμα ευαισθητοποίησης μέσα από τη λογοτεχνία, είναι συγκλονιστικοί και να σκεφτείτε πως το πρόγραμμα για κάθε τμήμα διαρκεί δύο ώρες και 30΄.Οι απαντήσεις τους αλλά και τα ερωτήματά τους μας κάνουν να ελπίζουμε στο αύριο. Επίσης ευχαριστώ και τους τέσσερις εκδότες για την αναταπόκρισή τους και πάλι και για τη δωρεά ενός βιβλίου σε κάθε τμήμα που συμμετέχει στο πρόγραμμα μας, αλλά και στη διάθεση περισσοτέρων βιβλίων προς εμένα,δωρεά φυσικά στη Λέσχη Ανάγνωσης που είμαι υπεύθυνη, ώστε να μπορέσω να διαβάσω για να επιλέξω ένα από κάθε εκδότη λαμβάνοντας υπόψη σε κάθε βιβλίο τη λογοτεχνική του αξία.Αν προκαλούν προβληματισμό ως προς το στόχο μας, αν προκαλούν ευχαρίστηση, αν μπορούν να υποστηρίξουν το στόχο που έθεσα,αν απευθύνονται στην ηλικία των παιδιών Δ΄,Ε΄,ΣΤ΄ τάξης, αν μπορούν να λειτουργήσουν στο χώρο και στο χρόνο κατά την υλοποίηση.
Και το τελευταίο αλλά μεγάλο ευχαριστώ το οφείλω στον Δ/ντή Π.Ε Αν Θεσσαλονίκης κ. Μιχάλη Καλογραία, που για μια ακόμη φορά υποστήριξε και αυτή την πρόταση μου άρα τη δράση μας ως Λέσχη Ανάγνωση Εκπαιδευτικών ,μαθητών και φοιτητών "Αχ.Καψάλης''.
...Το πρόγραμμα με τίτλο «Φιλαναγνωστικές δράσεις με τα ζώα της συντροφιάς» διοργανώνεται από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης και τη Λέσχη Ανάγνωσης «Αχιλλέας Καψάλης», στο πλαίσιο της συνεργασίας με την Κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ. Στόχος είναι να γνωρίσουν οι μαθητές μία πανεπιστημιακή σχολή, αλλά και να ευαισθητοποιηθούν μέσα από λογοτεχνικές ιστορίες, όπως ανέφερε στον «Α» η υπεύθυνη της Λέσχης Ανάγνωσης, Ελενα Αρτζανίδου, προσθέτοντας πως επιδιώκεται να καλλιεργηθεί ο «σεβασμός σε μία άλλη ζωή».
Παρουσιάσεις
Μέχρι την Παρασκευή, συνολικά 170 μαθητές από σχολεία κυρίως της ανατολικής Θεσσαλονίκης θα επισκεφτούν τους χώρους της Κτηνιατρικής, στο πλαίσιο της «Κτηνιατρικής Εβδομάδας». Χτες, μετά τους μαθητές της Καλαμαριάς, πήραν τη... σκυτάλη παιδιά από το Δημοτικό Ακροποτάμου
To βιβλίο "Δεν ντρέπομαι πια" εκδ.Ψυχογιός, παρουσιάστηκε στο πατάρι του Ιανού 24/4/2012 από τον αγαπημένο φίλο, Αντρέα Καρακίτσιο,Καθηγητή του ΤΕΠΑΕ ΑΠΘ.Παρέα μας και το θεατρικό σχήμα "Διθύραμβος εξ αμάξης"που διασκεύασε το βιβλίο και το παρουσίασε, προκαλώντας συγκίνηση και ενθουσιασμό στο κοινό που είχα την χαρά να έχω κοντά μου.
Με την άφιξη μου στο 6ο Νηπιαγωγείο Πυλαίας η υποδοχή και το κέφι των παιδιών έντονη.Η πρόταση ήρθε τουλάχιστον πέντε μήνες πριν από την Δ/ντρια
κ. Νατάσα Τζήκα, και για όλο αυτό το διάστημα μέσα στο πρόγραμμά τους είχαν εντάξει και την ανάγνωση βιβλίων μου με την προσέγγισή τους και με άλλες τεχνικές. Έτσι η συνεργασία μας ήταν πάρα πολύ όμορφη με τα παιδιά να ρωτούν και να αναρωτιούνται. Να συμμετέχουν στο πρόγραμμα φιλαναγνωσίας που τους είχα ετοιμάσει για το βιβλίο "Ο κρυμμένος θησαυρός της τσέπης" εκδ.Ψυχογιός.Μπράβο και στις τρεις εκπαιδευτικούς και χαίρομαι που στα Νηπιαγωγεία πάντα ήταν και είναι συτηματικά η Λογοτεχνία με στόχο την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας.
Από καρδιάς ευχαριστώ τους 50 μαθητές και μαθήτριες επίσης για το έργο τους και τη φιλοξενεία τους ευχαρστώ τις κυρίες Νατάσα,Αρίστη και Τασούλα.
Και με τη χαραυγή του Μάη Τετάρτη 2/5/2012 επισκέφτηκα το 1ο Δ.Σ ΣίνδουΘεσσαλονίκης, ύστερα από πρόσκληση της κ.Ζακαλκά Μακρίνας μέσα από το πρόγραμμα του ΕΚΕΒΙ.Οι ογδόντα μαθητές από τις δυο Γ΄και Δ΄τάξεις με περίμεναν με τάξη και ενδιαφέρον. Η εξαιρετική δουλειά και των τεσσάρων εκπαιδευτικών της κ.Μακρίνα,κ.Ντίνας,κ.Ρούλας και κ.Αλίκης, φάνηκε από τη στάση και τη συμμετοχή όλων των μαθητών.Πρωταγωνιστής από την πλευρά μου το βιβλίο και η δημιουργική γραφή "Δεν ντρέπομαι πια",Ψυχογιός.Το σχολείο με την υποστήριξη και του Δ/ντή κ.Τσιρίδη, δουλεύει συστηματικά για τη φιλαναγνωσία, μάλιστα διαθέτει και μια καταπληκτική βιβλιοθήκη με φιλαναγνωστική γωνιά. Μπράβο,μπράβο μπράβο! στα παιδιά και στους εκπαιδευτικούς.Σας ευχαριστώ και ελπίζω να αναταμώσουμε με την πρώτη ευκαιρία.
