Με βροχή στο 1ο Δ.Σ.Ν.Μηχανιώνας και την άνοιξη των παιδιών!

Τετάρτη 13/2/2013, και με καταρρακτώδη βροχή φτάσαμε,με την εκπαιδευτικό που με προσκάλεσε από τον Οκτώβρη, Άννα Παυλίδου,στο  1ο Δ.Σ Ν.Μηχανιώνας.
Η Άννα είναι μέλος της Λέσχης Ανάγνωσης Εκπαιδευτικών "Αχ.Καψάλης"που έχω τη χαρά να είμαι συντονίστρια,συμπλήρωσε ήδη 34 ώρες στο φιλαναγνωστικό εργαστήρι μας και συνεχίζει με τον τελευταίο 14ωρο κύκλο και όλα αυτά δεν τα κρατά για την ίδια αντίθετα τα μοιράζετε με τους μαθητές/τριες της αλλά και συναδέλφους,μέσα από τη δική της πλέον ματιά.
Η Άννα μαζί με την κ.Λίνα είναι δασκάλες στη Β1 και Β2, του 1ου Δημ.Σχολείου Μηχανιώνας,αναμορφωμένου προγράμματος,που υπηρετούν.

Με αφορμή την "Οικογένεια"ζωγράφισαν,
αλλά και έγραψαν ποιήματα

Με τη φιλαναγνωσία στο αναλυτικό τους πρόγραμμα και από πέρσι το εφαρμόζουν σταθερά κάθε Παρασκευή.Μαζί έχουν καταφέρει κάτι υπέροχο,μοναδικό,συγκινητικό.
Κατάφεραν να περάσουν την αγάπη τους και στους σαράντα μαθητές και μαθήτριες για τη λογοτεχνία,διαβάζοντας και παίζοντας με τα βιβλία προκαλώντας δράσεις. Δράσεις με εικόνες,δράσεις που οι ήρωες ζωντανεύουν,δράσεις δημιουργικής γραφής

Το πόσο όμορφα ένιωσα κοντά σε αυτά τα παιδιά με τα αμέτρητα ερωτήματα,και την καταπληκτική προφορική έκφραση τους.
Τα λόγια είναι φτωχά αν θέλω να περιγράψω όσα βίωσα,άκουσα,είδα,ένιωσα,κατέγραψα μέσα μου.
Ευχαριστώ από καρδιάς παραπολύ όλα τα παιδιά για την τρίωρη επικοινωνία μας,το ζεστό βλέμμα τους και το τρυφερό άγγιγμά τους.
Επιστρέφοντας αργά αναλογίστηκα, όπως το συνηθίζω, τα όσα, τόσο γρήγορα, μου συνέβησαν και αμέσως μου ήρθε η πρώτη πρόταση που άκουσα,με το καλημέρα μου, από τον Περικλή:
-Ξύπνησα,κυρία Έλενα,5.30π.μ ξημέρωμα γιατί αγωνιάστηκα (κατά το αγωνιούσα) για να σε δω.
Και την άλλη του Θοδωρή,
-Όταν διάβασα το βιβλίο σας "Δεν έφταιγα εγώ",σκέφτηκα να το ονομάσω"Φταίω κι εγώ",
"Πόσο δίκιο έχει',σκέφτηκα.
Πολλά ευχαριστώ στις δυο εκπαιδευτικούς που υποστηρίζουν το πρόγραμμα της φιλαναγνωσίας στο σχολειό και τα όσα σπουδαία προκαλούν μέσα στο σχολείο και στην ομάδα τους.

Μια μητέρα,θέλοντας να ευχηθεί καλό ταξίδι στο βιβλίο
"Δεν ντρέπομαι πιά",έφτιαξε αυτή την τούρτα!

Ευχαριστώ τους γονείς που έστησαν ένα μπουφέ για όλους μας και έτσι το κάλεσμα του συγγραφέα ήταν μια αληθινή γιορτή.
Ευχαριστώ τον Δ/ντή κ.Καρύδα για τη ζεστή υποδοχή και την υποδιευθύντρια του σχολείο.Μπράβο για το όμορφο σχολείο σας,την αισθητική του και για τα όσα προσφέρετε στα παιδιά σας.

Ν.Μηχανιώνα.

Με την Άννα και τη Λίνα.

Και μετά το κουδούνι πήγαμε κοντά στη θάλασσα για ψαράκι του λαού και όμορφες,άλλες,κουβέντες, με τον ήλιο να έχει σκάσει μύτη και τη Θεσσαλονίκη στο βάθος να ζηλεύει τη στιγμή μας.
Ευχαριστώ!