Όταν κάτι το αγαπάμε πολύ, ότι και αν συμβεί εμείς δεν σταματάμε βρίσκομαι τρόπο να συνεχίσουμε, όπως και σήμερα στο Δ.Σ Λαγυνών.

Δ,Σ Λαγυνών Θεσσαλονίκης

Τελευταία μέρα σήμερα του Φλεβάρη,Πέμπτη 2013, επισκέφτηκα το Δ.Σ Λαγυνών στα πλαίσια του προγράμματος της φιλαναγνωσίας του ΕΚΕΒΙ,που έκλεισε και το πρόγραμμα πάγωσε, αλλά εμείς σχολείο και συγγραφέας υλοποιήσαμε ότι υποσχεθήκαμε.
Νωρίς έφτασα στο σχολείο.Εκπαιδευτικοί και  Δ/ντής με υποδέχτηκαν με εγκαρδιότητα
Αμέσως μετά σε μια υπέροχη αίθουσα εκδηλώσεων εξήντα πέντε μαθητές/τριες Β΄τάξεων με τις δασκάλες τους  κ.Φωτεινή ,κ.Αθηνά, κ.Μαρία και το μουσικό με δέχτηκαν με χαμόγελα.

Με το ψηφιακό υλικό παίξαμε αναζητώντας τον κρυμμένο θησαυρό.
Με ερωτήματα η παρέα μίλησε.
Με την Πρόμις,τον Τζίμη και τη Μαλένα που διάβασαν γνωριστήκαμε καλύτερα και για κλείσιμο ήρθε η έκπληξη.
Με αφορμή το βιβλίο "με λένε Πρόμις"Ψυχογιός, οι μαθητές/τριες της Β2 έγραψαν ένα ποίημα,ο μουσικός έβαλε τις νότες και όλη η παρέα τραγούδησε.(Το video δεν το ανεβάζω λόγω μη έγκρισης γονέων,κρίμα είναι καταπληκτικό).
Η χορωδία τους φανταστική όπως και όλη η υπέροχη συνάντησή μας.
Συγκινημένη,πλημμυρισμένη από αισιοδοξία,ευχαριστημένη τους αποχαιρέτησα.
Μπράβο στις εκπαιδευτικούς για την συνεργασία τους,την επιμονή τους να γίνει η συνάντησή μας και την αγάπη προς τη λογοτεχνία.

Ευχαριστώ από καρδιάς πολύ πολύ! όλα τα παιδιά.
Ευχαριστώ το μουσικό για τη συνεργασία του και το υπέροχο αποτέλεσμα.
Καλή αντάμωση φίλοι μου,και να θυμάστε:
"όταν κάτι το αγαπάμε πολύ, ότι και αν συμβεί, εμείς δεν σταματάμε βρίσκουμε τρόπο να συνεχίσουμε, όπως και σήμερα".