Η Ιζόλδη έχει τη δική της ιστορία.

Eκπαιδευτήρια Μαντουλίδη 2011

  Τον Ιούνιο του 2011,χρειάστηκε μια μέρα πριν κλείσουν τα σχολεία για καλοκαιρινές διακοπές,να επισκεφτώ τα εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη Θεσσαλονίκης,συγκεκριμένα το Δημοτικό Σχολείο των εκπαιδευτηρίων.
*Εκεί στα δεκαεννιά μου ξεκίνησα την καριέρα μου μου ως νηπιαγωγός και έχω όμορφες αναμνήσεις.
Είχε προηγηθεί κάλεσμα μου από το σχολείο και επισκέφτηκα τους μαθητές ,αν θυμάμαι καλά των β΄τάξεων.Θυμάμαι πως η συνεργασία μας ήταν καταπληκτική.Οι μαθητές και οι μαθήτριες είχαν διαβάσει το βιβλίο, "Τα γυαλάκια της Μαλένας" εκδ.Ψυχογιός, και ακολούθησαν ερωτήσεις,μικρό δρώμενο και λίγο πριν τους αποχαιρετήσω διαπιστώσαμε πως είχαν ξεχαστεί τα βιβλία στο Δημοτικό σχολείο,η συνάντηση μας γινόταν στην σύγχρονη αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου-Λυκείου.

Οι μαθητές/μαθήτριες ήθελαν να τους γράψω κάτι πάνω στο βιβλίο και να υπογράψω,έτσι συμφωνήσαμε να ξαναπάω και αυτό έγινε 13/6/2011.
Πέρασα και από τα επτά τμήματα β΄τάξης, και είδα και τα 150 παιδιά.Θυμάμαι μέχρι σήμερα το πρότελευταίο παιδί,ήταν ένα κορίτσι, να με πλησιάζει να μου δίνει το βιβλίο και να μου λέει το όνομα της.
-Ιζόλδη,με λένε,μου είπε και την κοίταξα.
-Ιζόλδη!της είπα με έκπληξη αφού δεν το είχα ξανακούσει.
-Ναι κυρία, είναι η αγαπημένη ηρωίδα της γιαγιάς μου.Δεν ξέρετε την Ιζόλδη και  τον Τριστάνο!μου είπε θριαμβευτικά μιας και κατάλαβε πως ήμουν αδιάβαστη..
Αμέσως πήρα ένα από τα χαρτάκια που κουβαλώ στην τσάντα μου και σημείωσα το όνομα,ενώ η μικρή Ιζόλδη,συνέχιζε με αυτοπεποίθηση να μου δίνει και άλλες πληροφορίες.
Μόλις επέστρεψα σπίτι από εκείνη τη στιγμή και για αρκετές μέρες μετά ήμουν κολλημένη στον υπολογιστή και μέσα από το διαδυκτίου αναζητούσα όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσα για την Ιζόλδη και τον Τριστάνο,το ερωτευμένο ζευγάρι που έντυσε μουσικά ο Βάγκνερ και μάγεψε και μένα.
Αρχές Ιουλίου 2011, έφτασα όπως πάντα στο αγαπημένο μου νησί,τη Ρόδο.Το νησί με το μοναδικό φως,την μοναδική του ενέργεια και τις αξεπέραστες νυχτερινές μυρωδιές των λουλουδιών της νύχτας.

Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου

Ήμουν για τρίτη φορά φιλοξενούμενη στο Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου.
Το δωμάτιο μου αυτή τη χρονιά έβλεπε το μικρό λόφο πνιγμένο στο πράσινο,με μια συκιά πρωταγωνίστρια και χιλιάδες ζουζούνια να τριγυρίζουν ανάμεσα σε κλαδιά και φύλλα,αλλά και τον μικρό... 
 Παρέα μου έξω από τη σίτα ο μικρός Ζωρζ,(ένοικος του φυσικού περιβάλλοντος),όπως τον βάφτισα. Τον ανακάλυψα τη δεύτερη βδομάδα,να τρίβει τα δόντια του στη σίτα,πιθανά θέλοντας να ανοίξει μαι δίοδο για να τρυπώσει μέσα.Ο Ζωρζ, ήταν ένα μικρό ποντικάκι.Τα μικρά αυτά πλάσματα μου προκαλούν πανικό,αλλά στην περίπτωση αυτή φρόντισα να τον συνηθίσω και έτσι ο Ζωρζ, ήταν εκεί ,τόσο κοντά,αλλά με μια σίτα να μας χωρίζει.
Ο Ζωρζ μαζί μου σε όλες τις στιγμές που χρειάστηκαν για να γράψω την ιστορία της Ιζόλδης και του Τριστάνου και όχι μόνο.Δίπλα σε αυτό το ζευγάρι η Ιζόλδη, κάλεσε και άλλους τηλεοπτικούς ήρωες που παγίδευσαν τη σκέψη της,τάραξαν τη σχέση της με την οικογένεια και άλλα πολλά που προστέθηκαν στην ιστορία μου και θα τα μάθετε διαβάζοντας το βιβλίο που θα βρίσκετε από 7/2/2013 σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Και να ξέρετε,πριν από τον εκδότη ο πρώτος που άκουσε την ιστορία ήταν ο Ζωρζ, και δεν έφυγε από το παράθυρο του δωματίου,αντίθετα παρέμεινε μαζί μου μέχρι τη μέρα που τον αποχαιρέτησα.
Έτσι γράφτηκε το κουτί της Ιζόλδης, από ένα όνομα μικρής, στη Θεσσαλονίκη έφτασε στο Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου και έγινε αυτή η ιστορία που ελπίζω να αρέσει!

Το κουτί της Ιζόλδης
Συγγραφέας:Έλενα Αρτζανίδου
Εκονογράφηση:Λούρα Γεωργ.Ζωή
Ψυχογιός
Προσφέρεται η δυνατότητα προπαραγγελίας. Αν θέλετε να προπαραγγείλετε το βιβλίο ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΙΖΟΛΔΗΣ επιλέξτε «προσθήκη στο καλάθι» και ακολουθήστε τη διαδικασία. Η παράδοση των βιβλίων θα αρχίσει να πραγματοποιείται από 07/02/2013.

Κάθε μέρα μόλις σχολάσει, η Ιζόλδη τρέχει στο σπίτι της με τη λαχτάρα να πάρει στο χέρι το τηλεκοντρόλ και να το πατήσει. Για ώρες ολόκληρες χαζεύει το μαγικό κουτί παρακολουθεί τις περιπέτειες του Τριστάνο και της πριγκίπισσας που τον περιμένει στο κάστρο της. Αδιαφορεί για το Φούσκα, το σκυλάκι που κάποτε λάτρευε, την ενοχλεί η παρουσία της μητέρας της και αποφεύγει τις βόλτες με τον πατέρα της. Για πόσο όμως θα μπορεί να ζει μόνο με τους φανταστικούς φίλους που νομίζει πως της μιλούν μέσα από το γυαλί ενώ την στην πραγματικότητα την κρατούν μακριά από τα παιχνίδια και τους ανθρώπους που την αγαπούν; Ένα βιβλίο για τη σωστή χρήση της τηλεόρασης.