Δειλοί και Θαρραλέοι,Χρ.Τσιαμπαλή.

Ιστορίες για δειλούς και θαρραλέους,

Χρυσάνθη Τσιαμπαλή-Κελεπούρη,Ψυχογιός

Ο Ντίνος και η παρέα του αποκαλούν τον Ορέστη «κοτούλα», δηλαδή δειλό, επειδή του αρέσει να διαβάζει βιβλία και όχι να παίζει κόντρες. Ο Ορέστης τούς φοβάται...Τι θα συμβεί όμως όταν εκείνοι συναντηθούν απρόσμενα με αληθινές κοτούλες; Πώς θα καταφέρουν τα αθώα πτηνά να κάνουν τον Ντίνο να έρθει αντιμέτωπος με όσα βρίσκονται κρυμμένα στην καρδιά και στο μυαλό του; Δυο ιστορίες για το σχολικό εκφοβισμό. Για όσους τον δέχονται και για όσους τον προκαλούν…

 Αυτά διάβασα στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και αμέσως ξεκίνησα την ανάγνωσή του. Αυτό που ένιωσα φτάνοντας στην τελευταία σελίδα ήταν έκπληξη και αμέσως αναφώνησα:

-Μπράβο! Χρυσάνθη.

Τη Χρυσάνθη Τσιαμπαλή- Κελεπούρη, τη γνώρισα μέσα από το πρώτο της βιβλίο «Τα καμώματα της χρυσαφένιας μπαλίτσας»εκδ.Ψυχογιός,αλλά την ξεχώρισα πιστεύοντας στην δύναμη της γραφής της  και το ταλέντο της , από το επόμενο βιβλίο της, βραβευμένο από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου 2009, «Ένα ποντίκι  αλλιώτικο από τα άλλα»,Ψυχογιός .

Η έκπληξη που ένιωσα, όπως σας  αναφέρω, δεν αφορούσε τόσο το  θέμα του,που και επίκαιρο δυστυχώς είναι, και πολύ δύσκολο και αφορά τον εκφοβισμό,τη σχολική βία,το νταηλίκι,που έχει  γιγαντωθεί και στη χώρα μας ,αλλά αφορά την επιτυχημένη και έξυπνη επιλογή της Τσιαμπαλή,να πει την ιστορία της, χρησιμοποιώντας δυο ιστορίες στο βιβλίο τη μια μέσα στην άλλη,σαν μπάμπουσκες, από τη θέση του θύτη και του θύματος παρουσιάζοντας  το ίδιο γεγονός από τη θέση του άλλου.

Όλο το βιβλίο έχει χτιστεί με μαεστρία, αναδεικνύει ξεκάθαρα τη θέση του θύτη και του θύματος καθώς στήνεται σε ένα ζωντανό περιβάλλον με τους ήρωές της να κινούνται στο σκηνικό που έχει επιλέξει και να μας αποκαλύπτονται μέσα από εύστοχους διαλόγους.

Πέρα από την έκπληξη ένιωσα θυμό,οργή και όλα αυτά κυρίως στην πρώτη ιστορία της, ενώ από την πρώτη κιόλας σελίδα  ταυτίστηκα  με τον υποστηρικτή φίλο Γιάννη…Στη δεύτερη ιστορία καθώς η συγγραφέας , γράφει την ιστορία της από τη θέση του θύτη που γρήγορα κυλά στην άλλη όχθη του θύματος το βιβλίο απογειώνεται και γίνεται ξεχωριστό .

Και στα δυο μέρη η Τσιαμπαλή, φροντίζει να παρουσιάσει, δίχως στιγμή να υποπίπτει σε φλυαρίες ή διδακτισμό, και κάποιες αιτίες που γεννούν τον θύτη,αλλά και τις αδυναμίες του θύματος.

Η φόρμα και η τεχνική της Τσιαμπαλή είναι άκρως επιτυχημένη.Το  βιβλίο είναι εξαιρετικό και θα διαβαστεί από όλες τις ηλικίες με το ίδιο ενδιαφέρον και θα προκαλέσει  προβληματισμό.

Η εικονογράφηση της  Νίκης Λεωνίδου, το ακολουθεί και το υποστηρίζει.

Αρτζανίδου Έλενα